Cha Cha Cha

Cha Cha Cha

ongeschoren maakte ik haar het hof
zij lachte met haar beminnelijke mond
ik pakte haar om het bekraste middel

leidde haar in mijn cha-cha-cha,
die ook de hare was: cha-cha-cha
(een, twee, drie, cha-cha-cha, een, twee, drie)

wij dansten door tot diep in
de gearceerde, zwarte nacht
onze hielen maakten het geluid: cha-cha-cha

waanden ons op Cuba in de jaren vijftig
in een zwoele nacht met de hoge hakken
van een bliksemschichtige vrouw:

(een, twee, drie, cha-cha-cha, een, twee, drie)
(een, twee, drie, cha-cha-cha, een, twee, drie)

cha-cha-cha.

De Rode Kardinaal

De Rode Kardinaal

lang voordat een kunstenaar
uit de 'Lage Landen' zijn portret maakte
in een heftig bewogen penseelstreek
stapte de Rode Kardinaal in zijn kamer
rond in 1622 als staatssecretaris vol idealen.

hoewel hij zwak en ziekelijk was
stond hij toch op de barricaden
bij het Beleg van La Rochelle
in de strijd tussen het leger van
Lodewijk XIII en dat der
protestante Hugenoten.

vergezeld van zijn tamme
Rode Kardinaal, een vogel die
op zijn schouder een vloeiende
fluitende zang maakte:
ffwwiieeet, ffwwiieeet,
pjjuuuiaang, pjjuuuiaang,
gereproduceerd in zijn krant
de Gazette de France, genoemd
naar het Italiaans voor gazza,
een Euraziatische ekster.

Zijn Snor

Zijn Snor

Vaak keek hij naar zijn doodsbeeld
Zijn Snor die vertikaal stond
op de papierliniëring

Strepen in zijn halsstreek die aan
verhanging deden denken

De morsige Zwarte accenten en de
toevallige plekken op zijn Doodsgezicht
die de gesloten ogen vormden

Zijn Snor die in de loop der jaren
afgeslankt was van breed naar smal

Zo als bij zijn opa van moederskant
van wie nog een woordenloos filmpje
in grijswaarden bestaat, met Zijn Snor.