MOTORGEDICHTEN

Ajo ('Ajuu')

hij stuurt naar de laatste bocht
de Geert Timmer chicane in de TT
iets te hard, de bocht is krap

de motor slingert, hij moet uit het zadel
glijdt op zijn knieën door het gras
en dan weer over het asfalt

maar hij houdt de KTM rechtop
in plaats van als eerste wordt hij
als zeventiende afgevlagd:
oneervolle plek in het peloton.

zijn naam is Niklas Ajo, maar hier heet hij:
'Ajuu, Koning van de Knikkende Knieën'.


________________________________


'Böhmerland'

op de zandweg komt een motorfiets luid voorbij:
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof,
daar gaan vader, moeder en kind blij op een rij
de handen van vader gaan schuil in een mof.

naar de bestemming kan ik slechts gissen
van deze familie in de Achterhoekse coulissen
op een zomeravond met zwaar geurende vlier
die doet verlangen naar koud Pilsener bier.

ik heb van slechts weinig dingen verstand
maar weet onmiddellijk: dat is een 'Böhmerland'
vanwege de kleurstelling in okergeel en rood
waarin fabrikant Liebisch hem destijds aanbood.

uiteindelijk maakte generaal Schell een einde
aan de bouw van deze motorfiets in Schönlinde
zijn 'Wehrmacht' had oorlogsmachines nodig
het drie meter lange voertuig werd overbodig.

hij meldde dit aan de besnorde dictator
met klakkende laarzen: hakkeplof, hakkeplof,
de 'Böhmerland' werd uiteindelijk triomfator:
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof.



_______________________________

Racer

ze zit in een strak zwart leren pak
te wachten in de paddock op de BSA
ze heeft de teint van een rossig type
de hals in een dunne witte col
gaat over in een blonde paardenstaart
en een gezicht met een norse trek

ze draait steeds aan het snelgashandle
heel regelmatig ronkt de oude Goldstar
door inlaatkelk en glanzende uitlaat

zo zou ik willen ademhalen

de zon schijnt over haar donzige wangen
haar pak draagt de naam MARION
ik ken haar kunne niet
maar ik weet niet beter
of hier staat een racer.

_______________________________

Malaguti

Malaguti, Malaparte
Fahren nicht mehr in der Lage
Motorrad kaputt
Luigi reparieren in Garage
Machen Maschine wieder gut

Malaguti, Malaparte
Malaguti neu in der Keller
verpackt in Karton
nul auf der Kilometerzähler
riechen nach Beton

Malaguti, Malaparte
Antonino Malaguti kam aus Bologna
Maschinenfarbe meistens rot
Curzio Malaparte kam aus Roma
und ist schon lange tot

Malaguti, Malaparte
Malaparte schreiben der Roman 'Kaputt'
heissen eigentlich Kurt Erich Suckert
Italien gestern grosse Ruine
Malaguti morgen gute Maschine

('Luigi', Gastarbeiter)

________________________________

Desmosedici

ik heb vier titanium kleppen
in vier aluminium koppen
vier maal vier is zestien
in het Italiaans 'sedici'

ik heb vier desmokoppen
zo wilde het mijn Schepper
vier gekoelde waterhoofden
elk een zogenaamde vierklepper

ik haal door vier kleppen adem
en blaas door vier kleppen uit
het geeft mij geweldige krachten
ik schiet als een projectiel vooruit

het openen en sluiten gaat wat komisch
mijn Schepper noemt dat 'desmodromisch'
een aantal geharde stalen nokken
voorkomt ernstige kleppenbrokken

de herrie in mijn hoofden
het oorverdovende kabaal
bezorgt mij een zware migraine
de decibels slaan uit de schaal

ik heb vier desmodromische koppen
hiermee ben ik bijna niet te kloppen
de technische naam voor mijn tronie
moet luiden: Ducati D RR Desmosedici.

________________________________

Mr. Tamburini

God schiep Hemel en Aarde
maar Massimo Tamburini ontwierp de Paso
volmaakte vloeiende vormen
rond twee cilinders in een haakse hoek
een donderend Ducati vooronder
in een elegante stroomlijn
gespoten in Ferrari-rood
boven een zwarte buik
die over het asfalt zweeft
met uitlaten van het merk Silentium
Italiaans understatement voor geluid
meer dat van een Parabellum pistool
met carburatie die kan hoesten
remschijven die gaan roesten
en in een slecht geschatte bocht
je linea recta via berm of boom
het hospitaal in sturen
of naar de Hemel bij Dr. Taglioni
de schepper van het motorblok
die in ruste orchideeën kweekte
in plaats van cavallini
voor het raspaard Paso
van Mr. Tamburini.

________________________________

Donderpreek

Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de donder

er zijn gelovigen die dwalen
en denken dat een boxertwin
of een staande driecylinder
ook wel hun charme hebben

om nog maar niet te spreken
van alle varianten V-twins
die Europa, Azië en Amerika
in diverse blokhoeken maken

Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de Desmodonder

zijn matzwarte uitlaten glanzen
het carbonfiber glimt gemeen
zwart-wit geblokte transfers kleven
op zijn vuurrode strakke stroomlijn

de kunststof mantel der liefde die
het wonder bedekt dat L-twin heet
waarin twee grote zuigers beuken
op ijzer dat tot krukas werd gesmeed

Gemeente in Assen: Luister!
er is geen andere dondergod
dan die uit het verre Bologna
in de Laars van Berlusconi

hij spreekt tot u in alle talen:
Akrapovic, Arrow, Termignoni
hij schrijft met zwarte bandensporen
zijn naam op het circuit van Drenthe

hij buldert uit de toegangstunnel
in vele decibellen over uw pijngrens:
"Duevalvole!, Desmoquattro!, Supermono!"
zijn naam is Ducati.

Amen.

________________________________

Xtra Raptor

we wanen ons in de Sixtijnse Kapel
van een andere Michel Angelo:
de Braziliaan Miguel Angel Galluzzi

zijn kunstwerk is de Cagiva Xtra Raptor
in deze winkel van 'Motoport' te bewonderen
gepoetst wachtend op een volgende eigenaar

het roofdier staat doodstil op de betegelde vloer
aan zijn neus hangt een prijskaartje te kwijnen
ineens te voldoen of in eindeloze termijnen

zijn snuit steekt ver naar voren in de showroom
eronder de bek die hapt naar prooi en lucht
voor de brute V-Twin in deze streetfighter

de driehoekige toerenteller zit geklemd
tussen twee voelhorens van carbonfiber
die over het Tommaselli-stuur liggen

de kont van koolstofvezel voelt hard aan
het zadel is zacht maar met diezelfde uitdrukking
van bovenmenselijk zichzelf herstellend weefsel

wat niet gezegd kan worden van de ongelukkige
die zichzelf op dit roofdier overschat heeft
een willige prooi werd voor de asfaltgieren

die klauwen in het adrenalinerijke vlees
dat te zwak bleek voor het controleren
van zoveel koppel en paardenkrachten

uit de fabriek van Giovanni Castiglioni in Varese
die daaruit de merknaam CAGIVA dichtte.

Geen opmerkingen: