Terreingedicht

Terreingedicht

was met de fiets op een helling
vol markeringen die de weg wezen
al had ik volstrekt geen idee welke
weet ook niet welk land het was
mogelijk ergens in Oost-Europa.

langs de weg lagen af en toe balen
gemaakt van oud gehakseld gras
ze maakten verschillende hoeken
met de rand van de weg zoals vlakken
binnen een Kubistische rechthoek.

ik nam een weg naar willekeur
die leidde omlaag naar een rivier
liep over het water gelijk Wieookweer
kwam uit bij een groezelig Esso tankstation
waar de boot lag met de naam Cybernetica

ik slaagde erin om aan boord te komen
vertrok toen de aak zich vol geladen had
zweefde mee op de zeer woeste golven
het terrein deinde ook moedwillig mee
na lang gezwalkt te hebben versmalde

het water zich, werd de sloot uit mijn jeugd
waar ik terecht kwam in de auto die ik even had
een Peugeot die scheef hing in het oeverzand
mijn metgezellen liepen langs met een glaasje
ik kroop in de auto en zette koers naar de sloot

hoewel het zomer was, was het toch bevroren
maar de auto bleef drijven en ik keek naar bomen
die bekrast waren met namen als IPV en GYMP
dichtbij het huis van de familie van Gerhard
met vrouwen die een voornaam profiel hadden

met hun wilde ik het op een drinken zetten
als ik niet uit mijn droom was gesmeten.