Chatgesprek

Chatgesprek

Welkom bij Marktplaats. Waarmee kan ik je helpen?

• Kan mijn advertentie niet verwijderen.

Wil je weten hoe je een advertentie verwijdert?

• Ja, dat wil ik.

Om een advertentie te verwijderen, log je in op Mijn Marktplaats. 

Ga naar Mijn Advertenties (in de Marktplaats App) of naar Advertenties (op de website). 

Open de betreffende advertentie en klik op Verwijder. 

Voordat we de advertentie verwijderen, vragen we je om aan te geven of je het product via Marktplaats hebt verkocht. 

Als je meerdere advertenties wilt verwijderen, kan dit via de website. 

Klik dan de vierkantjes aan die voor de advertenties staan en klik daarna op Verwijder. 

De advertentie is nu niet meer terug te vinden op Marktplaats.

Kan ik nog iets anders voor je doen?

• Heb nog steeds een probleem met verwijderen.

Ik snap niet echt wat je bedoelt. 

Mag ik je nogmaals vragen waar het over gaat?

• Heb nog steeds een probleem...

Ik begrijp je niet helemaal. Kun je je vraag anders verwoorden?

• Probleem met verwijderen.

Mijn excuses, ik snap niet helemaal wat je bedoelt. 

Als virtuele assistent heb ik helaas niet overal een antwoord op. Wil je misschien contact opnemen met mijn collega's?

• Ja, dat is goed...

Voor het livechatgesprek heb ik een aantal gegevens van jou nodig. 

Ik zal die nu met je doornemen. 

Daarna komt m'n collega met je live chatten. 

Wat is je naam?

• Louis

Heb je nog een bijlage of screenshot die je met mijn collega wilt delen?

• Neen, maar als ik er goed over nadenk is er niemand zoals jij...

Weer

Weer

weer 'clonk' hij met kwakhout

in het viswater, in de hoop op een meerval

ook wel val of visduivel genoemd

het kwakhout is een houten 

asymmetrische boemerang die

klokkende geluiden maakt in

het water met zijn bolle uiteinde

op het 'clonken' komen meervallen vaak

af, ze denken dat het geluid komt van een prooi

pas tegen de schemering kom ik

omhoog om te jagen op vissen, 

amfibieën en watervogels 

meervallen zijn vrijwel blind, overdag

lig ik in kuilen op de zachte bodem

met de voelsprieten, de kronkelstaart, de

donkergrijze huid lijk ik een sprookjeswezen

in de zwemtank ben ik verdoofd met een

vloeistof, ik haal nog langzaam adem

de meervalvisser maakt een sneetje in mijn buik

plaatst er een zwart lippenstiftachtig buisje in

ben nu 'gezenderd', zal op een laptop gevolgd worden

kom bij uit de narcose, in het rivierwater

produceer als dank een kledder lichtbruine poep

als ik snel weg zwem naar grotere prooien

ik, meerval, die mij nooit meer zal laten lokken

door het 'clonken' van een kwakhout

door een begerige meervalvisser.

Wolf

Wolf


Wolf groeide op in het kleurrijke gezin Taveirne in Oostende
zijn moeder gebruikte vloekende kleuren in de zelfgemaakte kledij
net als James Ensor dat deed in zijn schilderijen


de naam Taveirne is te verbasteren tot taveerne
een plek waar men het niet zo nauw neemt
met de heersende zeden van het volk


Wolf wilde schrijver worden maar zijn zus Lara werd het
een vrouw met helblauwe ogen en zwart haar
die je ook gemakkelijk kon verslijten voor een taveernehoudster


de aanstaande schrijver vertrekt op zijn achttiende
met zijn kapitaal uit Oostende en laat niet meer van zich horen
tot grote schrik van zijn vader die hem dagelijks een e-mail stuurt


zij weten niet dat hij een treinreis maakt naar Lapland
dat hij een Moleskine notitieboek bij zich draagt
waarin hij zijn dagen vastlegt als een mol


onderweg loopt hij op handen en voeten
veert licht door zijn ledematen, zo licht
als een echte weerwolf in het maanlicht


hij droomt van het zichzelf begraven
in de met sneeuw bedekte bergen van Lapland
zoals Kerouac het beschreef in Eenzame reiziger


Wolf wilde schrijver worden maar hij reisde de verbeelding achterna
de verbeelding die hij letterlijk volgde tot zijn dood
na een half jaar in de Laplandse bossen


zijn moeder hoorde aan het rinkelen van de telefoon
dat het een bericht van de politie moest zijn over zijn afscheid
van het kleurrijke, vloekende leven in Oostende.

Brands Hatch

Brands Hatch

langer dan tien jaar geleden keek ik naar
een motorsport race op Brands Hatch
het heuvelachtige circuit in het graafschap Kent

het ging om een race in de 250 cc klasse
drie rijders reden op haren en snaren
om de trofee: een spuuglelijke beker

ze gingen bij een bocht hard naar beneden
gedriëen van achteren gefilmd: zwiep naar links,
                                                   zwiep naar rechts 

de commentatoren kreten het enthousiast uit:
"Look at that, poetry going down the hill!" 

de eerste keer dat ik motorpoëzie hoorde.

Ei zo na (Vlaams voor bijna)

zij pakte mijn hoofd, het leek heel groot

ik schatte het in lengte op ei zo na één meter

te draaien op mijn machine met een Intel processor, ooh

wat een ei zo na fysieke gruwel was dat destijds in 2006…

sprak ei zo na vloeiend Duits zonder zijn nek te breken

over die vermaledijde moeilijke naamvallen

staat op een sokkel in glas

is ei zo na gewoontjes gekleed

ik kan de dooiwind ei zo na ruiken

die morrelt aan de vale luiken

het was heel vroeg in de zondag

nog ei zo na niemand was er op de been

bedekt poedersneeuw de straat

lijkt een witte poedel ei zo na geel

zijn vliegtuig landde op Schiphol

hij vloeide ei zo na vanzelf naar buiten

achterwiel rolde onder de auto en

met een ei zo na onoverbrugbare achterstand

ik heb vier desmodromische koppen

hiermee ben ik ei zo na niet te kloppen

al ei zo na veertig jaar woon ik op deze plek
nog nooit had ik een vuurwants gezien

"De mooiste van Ungaretti"

ei zo na tegelijk ook drie vliegen.

Zeeziek

Zeeziek

Bob Dylan was aan boord van de veerboot
naar Ierland, net als zijn vrouw, zij lagen hoofd
aan hoofd tegenover elkaar in een lange kajuit,
zij gingen varen vanuit Holyhead naar Dublin

iemand kwam op het idee hem vast te
binden aan de mast terwijl hij zijn nummer
“When the ship comes in” voor de microfoon
moest zingen terwijl de hevige storm opkwam

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk

en inderdaad: daar kwam de vervormde tekst:
Theee hoouurr thaatt thhee sshhiipp ccommes iiin
Aaannd I will dieee foooor theee kkkiinngg…
maar die regel was niet letterlijk van hem

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk
ik wenste dat de Ierse luchtmacht mij zou halen
dat ik nooit meer links zou hoeven rijden in Dublin

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk
en mij zo verschrikkelijk zeeziek maakte
"Toen het schip binnen voer".

Aan Drika

    Aan Drika

Slechts éen keer heb ik je gezien, je was
gezeten in een Tesla, die de Lada
waar ik mee reed, passeerde in volle vaart,
de kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg om mij
het eindeloze levenspad met fletse lach
te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
glimlachje liet ik meer, sinds ik je zag.

Waarom ook heb je van dat blonde haar
waar de engelen aan te kennen zijn? En dan,
waarom blauwe ogen, zo diep en helder,
je wist toch dat ik daar niet tegen kan?

En waarom mij dan zo voorbij gesneld
en niet als het stoplicht ging branden
mijn hoofd in je armen vast gekneld
en op mijn mond je lippen vastgedrukt?

Je vreesde mogelijk voor een botsing, maar Drika,
wat kon een zaliger moment zijn, dan ik, in mijn Lada
onder een helse vonkenregen en brekend blik
samen met jouw verpletterd te worden in een Tesla?

Louis Radstaak
(naar: Aan Rika van Piet Paaltjens)