maandag 28 oktober 2024

Wolf

Wolf


Wolf groeide op in het kleurrijke gezin Taveirne in Oostende

zijn moeder gebruikte vloekende kleuren in de zelfgemaakte kledij

net als James Ensor dat deed in zijn schilderijen


de naam Taveirne is te verbasteren tot taveerne

een plek waar men het niet zo nauw neemt

met de heersende zeden van het volk


Wolf wilde schrijver worden maar zijn zus Lara werd het

een vrouw met helblauwe ogen en zwart haar

die je ook gemakkelijk kon verslijten voor een taveernehoudster


de aanstaande schrijver vertrekt op zijn achttiende

met zijn kapitaal uit Oostende en laat niet meer van zich horen

tot grote schrik van zijn vader die hem dagelijks een e-mail stuurt


zij weten niet dat hij een treinreis maakt naar Lapland

dat hij een Moleskine notitieboek bij zich draagt

waarin hij zijn dagen vastlegt als een mol


onderweg loopt hij op handen en voeten

veert licht door zijn ledematen, zo licht

als een echte weerwolf in het maanlicht


hij droomt van het zichzelf begraven

in de met sneeuw bedekte bergen van Lapland

zoals Kerouac het beschreef in Eenzame reiziger


Wolf wilde schrijver worden maar hij reisde de verbeelding achterna

de verbeelding die hij letterlijk volgde tot zijn dood

na een half jaar in de Laplandse bossen


zijn moeder hoorde aan het rinkelen van de telefoon

dat het een bericht van de politie moest zijn over zijn afscheid

van het kleurrijke, vloekende leven in Oostende.




Louis Radstaak

maandag 2 september 2024

Brands Hatch

Brands Hatch

langer dan tien jaar geleden keek ik naar
een motorsport race op Brands Hatch
het heuvelachtige circuit in het graafschap Kent

het ging om een race in de 250 cc klasse
drie rijders reden op haren en snaren
om de trofee: een spuuglelijke beker

ze gingen bij een bocht hard naar beneden
gedriëen van achteren gefilmd: zwiep naar links,
                                                   zwiep naar rechts 

de commentatoren kreten het enthousiast uit:
"Look at that, poetry going down the hill!" 

de eerste keer dat ik motorpoëzie hoorde.

vrijdag 26 juli 2024

Ei zo na (Vlaams voor bijna)


zij pakte mijn hoofd, het leek heel groot

ik schatte het in lengte op ei zo na één meter


te draaien op mijn machine met een Intel processor, ooh

wat een ei zo na fysieke gruwel was dat destijds in 2006…


sprak ei zo na vloeiend Duits zonder zijn nek te breken

over die vermaledijde moeilijke naamvallen


staat op een sokkel in glas

is ei zo na gewoontjes gekleed


ik kan de dooiwind ei zo na ruiken

die morrelt aan de vale luiken


het was heel vroeg in de zondag

nog ei zo na niemand was er op de been


bedekt poedersneeuw de straat

lijkt een witte poedel ei zo na geel


zijn vliegtuig landde op Schiphol

hij vloeide ei zo na vanzelf naar buiten


achterwiel rolde onder de auto en

met een ei zo na onoverbrugbare achterstand


ik heb vier desmodromische koppen

hiermee ben ik ei zo na niet te kloppen


al ei zo na veertig jaar woon ik op deze plek
nog nooit had ik een vuurwants gezien


"De mooiste van Ungaretti"

ei zo na tegelijk ook drie vliegen.

zaterdag 16 maart 2024

Zeeziek

Zeeziek

Bob Dylan was aan boord van de veerboot
naar Ierland, net als zijn vrouw, zij lagen hoofd
aan hoofd tegenover elkaar in een lange kajuit,
zij gingen varen vanuit Holyhead naar Dublin

iemand kwam op het idee hem vast te
binden aan de mast terwijl hij zijn nummer
“When the ship comes in” voor de microfoon
moest zingen terwijl de hevige storm opkwam

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk

en inderdaad: daar kwam de vervormde tekst:
Theee hoouurr thaatt thhee sshhiipp ccommes iiin
Aaannd I will dieee foooor theee kkkiinngg…
maar die regel was niet letterlijk van hem

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk
ik wenste dat de Ierse luchtmacht mij zou halen
dat ik nooit meer links zou hoeven rijden in Dublin

ik keek toe en moest braken van de pinda’s
en het Engelse bier dat ik al te graag dronk
en mij zo verschrikkelijk zeeziek maakte
"Toen het schip binnen voer".

vrijdag 1 maart 2024

Aan Drika

    Aan Drika

Slechts éen keer heb ik je gezien, je was
gezeten in een Tesla, die de Lada
waar ik mee reed, passeerde in volle vaart,
de kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg om mij
het eindeloze levenspad met fletse lach
te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
glimlachje liet ik meer, sinds ik je zag.

Waarom ook heb je van dat blonde haar
waar de engelen aan te kennen zijn? En dan,
waarom blauwe ogen, zo diep en helder,
je wist toch dat ik daar niet tegen kan?

En waarom mij dan zo voorbij gesneld
en niet als het stoplicht ging branden
mijn hoofd in je armen vast gekneld
en op mijn mond je lippen vastgedrukt?

Je vreesde mogelijk voor een botsing, maar Drika,
wat kon een zaliger moment zijn, dan ik, in mijn Lada
onder een helse vonkenregen en brekend blik
samen met jouw verpletterd te worden in een Tesla?

Louis Radstaak
(naar: Aan Rika van Piet Paaltjens)

vrijdag 19 januari 2024

Sprookjesachtig

Sprookjesachtig

Met een bonk slaat de deur dicht in het slot
hij kan de kerker niet meer verlaten.
Er komt een aanval van de Parkinson ziekte,
hij verstijft, kan niet meer bewegen.

Hij denkt aan de droom dat hij in bed lag,
wilde slapen, maar het bed ging met hem
de deur uit, al greep hij nog de knop van de
deur vast, naar het park, waar slechte mensen
woonden, die hem wilden vermoorden.

Welk geneesmiddel zal hij slikken in deze situatie:

• Atropine
• Scopolamine
• Hyoscine
• Trihexyphenidyl
• Artane
• Paralest
• Procyclidine
• Kemadrin
• Biperiden
• Akineton
• Difenhydramine
• Benadryl
• Benodine
• Orphenadrine
• Disipal
• Benzatropine
• Cogentin
• Ethopropazine
• Parsidol?