zondag 31 maart 2013
Zieke man
Zieke man
in de geschiedenis wordt gesproken
over de zieke man, een land in Europa
dat de voortgang van alles belemmert
maar nu is hij het lijdend voorwerp
overgevend zit hij in een bejaardenstoel
tegenover het loket van verplegers
hij heeft zijn dikke winterjas aan
maar nog zit hij te rillen en te beven
de zuster neemt hem in behandeling
verzucht dat ze het al zo druk heeft
legt zijn infuus aan, bevestigt de zakken
vloeistoffen die in de aderen moeten
het zijn Natriumchloride en Rosevin
"Wat een mooie namen" verzucht hij tegen haar
het antibioticum begint spoedig te werken
op de zieke man van zaterdag 23 maart
de hoge koorts daalt langzaam
hij ondergaat de prikken en de scans
antwoordt op 'de vraag van verscheiden':
"Neen, toch maar niet reanimeren".
Labels:
natriumchloride,
Rosevin,
zieke man
Doordraaien
Doordraaien
door een hoog opgeschoten grasveld
waadt hij naar de rand, er waait een zoele wind
hij ziet de bomen in herfstige kleuren
okergeel en warmrood buigen in de bries
aan de overkant ligt helgroen gras
bijeen geveegd slordige hopen
vlak voor hem staat een dikke oude boom
er slingert snel een object rond aan de staart
die vastzit aan de eik
als het eindelijk tot rust komt
blijkt hij een stier
hij kijkt naar zijn gezicht
het is diep bewusteloos
verder weg staat de toren
te bewegen in de zuidwester
dit betekent het einde
van de stier in hem.
Zweven
Zweven
Hij stond op de bodem van de oceaan,
achter hem een meterschaal op de muur
hij moest naar boven, met grote slagen
ging het, het leek eindeloos te duren
zijn hoofd stond op knappen
eindelijk was hij daar
hij zweefde in een kamer
kon het plafond raken
tegenover hem een vrouw
ze keek hem bedroefd
en liefhebbend aan
ze waren beiden ongekleed
ze braken door het plafond
en stegen verder als witte stippen
naar de hemel of "Zum Himmel".
achter hem een meterschaal op de muur
hij moest naar boven, met grote slagen
ging het, het leek eindeloos te duren
zijn hoofd stond op knappen
eindelijk was hij daar
hij zweefde in een kamer
kon het plafond raken
tegenover hem een vrouw
ze keek hem bedroefd
en liefhebbend aan
ze waren beiden ongekleed
ze braken door het plafond
en stegen verder als witte stippen
naar de hemel of "Zum Himmel".
Abonneren op:
Posts (Atom)