Praten

Praten

sprak met mijn liefje in de pubertijd
we stonden onder een donkere beukenlaan
op een zomerse dag in de jaren ’50

zij zou graag zo’n laantje hebben bij haar
toekomstig huis, maar ze kon geen bomen kiezen:
beuken, eiken, linden, populieren of essen

ik peinsde over, wat zou ik willen:
het zien van een wapperend beukenblad,
het klepperen van een stug eikenblad,

het zacht bewegen van een lindenblad,
het ratelen van een populierenblad
of het trillen van een espenblad

een tijdlang waren wij sprakeloos
“Heb je ooit wel leren praten?”
zei iemand eens tegen mij

ik denk het niet, mijn praten was als
het bewegen van een lindenblad
een zacht en zoemend geluid

als een wesp in de zomer,
vlak voordat hij steekt.