maandag 20 november 2017

Hinkelen

Hinkelen

op het pad voor voetgangers langs het kanaal
zag ik een wat oudere man voortstappen.
hij deed dat op een eigenaardige manier:

wanneer hij zijn linkerbeen verplaatste
hief hij dat telkens op, zoals je dat doet bij
hinkelen, dat voor hem al lang geleden is.

Op zijn rechterbeen hinkte hij langs het water
en keek niet naar de overkant waar men graan
loste uit een zwaar geladen duwboot.

wanneer hij zijn linkerbeen verplaatste
hief hij dat telkens op, zoals je dat doet bij
hinkelen, dat nu werkelijkheid geworden is.

Op zijn rechterbeen hinkte hij langs de stroom
hij keek verder naar de brug over het kanaal
die wilde hij, al hinkelend bereiken.

wanneer hij zijn linkerbeen verplaatste
hief hij dat telkens op, zoals je dat doet bij
hinkelen, dat nu een kwelling geworden is.
 
Terwijl ik hem langzaam voorbijreed zag ik dat
hij kleiner werd, in mijn achteruitkijkspiegel.
Hij droeg nu een korte broek, zoals in zijn jeugd.