maandag 15 september 2008

Sprinkhanen

Sprinkhanen

in het bruine café heb ik een kleine groene vriendin
ze zit beurtelings op mijn hoofd, mijn hand, mijn nek
ze ziet me helemaal zitten met haar grote ogen
en haar lange benen elegant gevouwen in een knik

het café staat in de nabijheid van Duitsland
maar binnen het gemeenschappelijke taalgebied
sprinkhanen kennen geen grenzen
zelfs niet die van het gehoor

thuis (ze heeft me dan verlaten voor een ander)
zet ik de B-kant van een langspeelplaat op:
'GESÄNGE DER HEIMISCHEN HEUSCHRECKEN
Akustisch-optische Bestimmungshilfe'

onder het luisteren bekijk ik de hoes:
subtiele oscillogrammen van 48 soorten
en de beschrijving van hun zang:
verzen met vier lettergrepen
elke lettergreep bevat meerdere pulsen
afhankelijk van de temperatuur
en de aanwezigheid van vrouwtjes of rivalen

ze zingen zelfs met klemtonen
de 'k' kan soms gedeeltelijk ontbreken
bij dat van Chortippus Mollis
dan lijkt het veel op dat van
Myrmeleottix maculatus (bij 28˚C)
allebei veld-sprinkhanen
uit Nedersaksen.

zaterdag 13 september 2008

Zonnebril

Zonnebril

een zonnebril met MP3-speler en oordopjes
en opklapbare gemeen gebogen glazen
laadt zich op via mijn toetsenbord
een lampje knippert in het rechterbeen
de batterij zit in het linkerbeen

in het geheugen zit 'Ritmebox'
Simon Vinkenoog op muziek van Spinvis

het is nog donker maar straks
als het ophoudt te regenen
zet ik mijn zonnebril op
zet ik mijn zonnebril aan
zeg ik Simon na: "ik vlucht, ik vlieg"

dan trip ik zonder LSD of marihuana
mijn verbeelding achterna
gehoorzaam mijn hersenschimmen
stijg klapwiekend op naar de zon
verblind door mijn ambities

dan raakt de batterij leeg
en klinkt het net als in de Bijlmer-Boeing:
"Going down, going down"

op de brilresten staat te lezen:
JNC DATUM Tech Gmbh,
BenZstrasse 33, D-71082 Herrenberg.

Krekels

Krekels

Zien doe ik ze wel overdag
in het hooikleurige gras
maar horen kan ik ze niet

in de warme nazomernacht
span ik mij in voor het open raam
hoor ik vaag nog iets tsjirpen?
of zijn het mijn synapsen
knetterend in het brein

het is daar nooit stil:
hits van toen
reclames van nu
draaiorgelmuziek
dweilorkesten
winkelstraatmuzak
meezingers
geouwehoer

en soms een inwendige pieptoon:
message: 'memory full'

ook een totaal dove
stopt soms de vingers in de oren
wil dat ze ophouden met tsjirpen
die krekels van binnen

tssssrrrrrrrttt
tssssrrrrrrrttt
tssssrrrrrrrttt

ssstt!!

ssstt!!

maandag 8 september 2008

Libelle

Libelle

het lijfblad van mijn moeder
gevouwen tot vier vliesvleugels
op een slanke romp zonder kenteken

landt doorgaans op mijn witte tors
als die blakert op de stretcher

maar nu op het opengevouwen boek
"De mooiste van Ungaretti"
bijna tegelijk ook drie vliegen
onderlinge verschillend in grootte
maar ook ten opzichte van hun verre tante

zij lijken niet te begrijpen
waarom ik hier zit bij de bergkap
op een morsige keukenstoel
met de rug naar de avondzon
met een glas rode huiswijn en
ontroerd door de schaarse regels
bovenin het verblindende papierwit
van de dichter uit Alexandrië

misschien wanen zij zich
in het wit van zijn woestijn
dat de warmte reflecteert
op hun tors en tracheeën

misschien.