Drie meisjes op drie rode fietsen

Drie meisjes op drie rode fietsen

gedrieën reden zij naast elkaar
twee grote fietsen en één kleine
zij waren al trappend in gesprek

drie rood gelakte frames
ook de wielen waren rood
in mijn zondagmiddagverbeelding

natuurlijk spraken zij
god mag weten waarover
die meisjes vertellen nooit iets

mogelijk was het over hun 'rooie' vader
die hun het platteland instuurde
met een helderrode boodschap

hoe zouden ze dat gaan zeggen
en wie begint er in de les over:
"Waar blijft mevrouw de premier?"
 
de kleinste en de dapperste trekt aan haar stuur:
Er is geen twijfel mogelijk, haar vader zei:
Zij zal het straks na jaren worden...

Echoo

Echoo

u leest de echo van zijn woorden
u denkt aan het wegstervend geluid
u hoort het vervagen in de verte.

het galmend effect van zijn spraak
het ebt langzaam weg uit uw herinnering
het wordt troebel in uw geheugen.

u voelt het naijlen van zijn termen
u bespeurt de presentie van zijn beelden
u staart in de werkelijkheid van de echo.

het woord kwam uit een helder brein
het beeld was puur in zijn verbeelding
het gedicht paste daar exact tussenin.