Vuurdrager

Vuurdrager

Op een open plek in het bos
staat een doodstille gestalte.
Draagt een wit pak met een capuchon
rond zijn bleke langwerpige hoofd.
Zijn geel gehandschoende vingers
omklemmen het strakke stuur
van een tweewielige tractor.
Het apparaat heeft een installatie
genaamd de Vuurdrager,
een ketel met inlaat en lange uitlaat
die straks metershoog vuur zal spuwen.

Straks is het moment in de duisternis
wanneer de dode gevangenen van
de drie Gestichten opstaan om in hun
ogenblik de jammerklacht te uiten
van de opsluiting in hun ellendige,
armoedige bestaan in het veengebied,
wanneer je Seket of Hulscher
of Ederzeel heet en sterft door
blikseminslag in het open veld.

Hierna worden ze weer nummers
op bordjes van 'Het Vierde Gesticht'
in de vergetelheid van de Eikenlaan
in Veenhuizen op deze plek van Drenthe.

Paranoia op het platteland

Paranoia op het platteland
 

Vier blauwe tractoren die traag op ijzeren,

gebogen curven omhoog boven de rivier rijden,

het wordt langzaam donker boven de stroom.


Hun lampen draaien 's nachts in de lucht

boven het water op een zinloze wijze,

maar in hun meeslepende paranoia,

de waan van de lichten die je achtervolgen

op het schemerachtige platteland langs de rivier,

van de geheime IJssellinie bij Olst.


De lichtstralen scheren tegen wolken in het donker

hun uitlaten stoten gassen uit die verlicht

worden in de heldere maneschijn.


Tractoren blijven scheef staan zwoegen en roken

tot het licht wordt, dan gaan ze weer langzaam

achteruit naar hun opstelling.


De ijzeren banen reiken slechts tot over

de helft van de rivier breedte.


Alles lijkt normaal in het dagelijks licht.