Tocht naar het strand

Tocht naar het strand

wij stapten uit bij een zwarte dijk
keken uit op een grote massa
die leek te bewegen

wij gingen de massa beklimmen
het oppervlak was glad
leek wel wat op drop

toen wij eindelijk boven waren
zagen wij hoe groot het was
hoe dichtbij de beweeglijke randen

deinden mee met de randen
maar durfden niet naar beneden
bang voor een verpletterende glijpartij

in de verte zagen we het strand
onbereikbaar voor de dromer in ons
weer begon de zwarte massa te bewegen

toen we eindelijk beneden waren
zagen we dat een dropachtige massa
zich dreigend naar ons overboog

klaar om deze mensachtige wezens
op te slurpen met een gorgelend geluid
dat echode op het verlaten strand.
 

Zingende Zaag

Zingende Zaag

in de installatie was een gravure gemaakt
op die gravure kon men een zaag zetten:
zing zang, zing zang, klonk de zaag
de piano begon te spelen
een zangeres verscheen
negentiende eeuws gekleed
met een lange japon
zij klonk een beetje beverig
wat goed paste bij de zingende zaag.

hij zaagde maar door:
zing heen (voorwaarts)
zang terug (achterwaarts)
toen zag hij het einde naderen
een holte dook op onder de zaag
of moet ik zeggen een zwart gat…

het pianospel eindigde in een geluid
dat klonk als pling, pling, pling
(steeds zachter).
De zangeres verdween in de mist.