donderdag 21 februari 2019
Poëziecarrousel
hoe vaak horen we niet bij voorkeur ons eigen verdwaasde verhaal
zoals dat van de uitgerangeerde, verwelkte oudere vrouw
die steeds haar groezelige jas van bont openhaalde
en daarvan de schuld gaf aan de gruwelijk barre kou
zoals dat van de uitgerangeerde, verwelkte oudere vrouw
die steeds haar groezelige jas van bont openhaalde
en daarvan de schuld gaf aan de gruwelijk barre kou
Grasmaaier
Grasmaaier
ik gebruik al jaren een grasmaaier van 99 euro
de Power Garden PGB 40 met viertakt motor
eerst ging de chokeknop kapot door verwering
daarna lekte hij benzine: onverklaarbaar...
ik zette het apparaat op een tafel en ging met
chirurgische precisie en gereedschap te werk
toen ik de losgehaalde carburateur nauwkeurig
bekeek zag ik iets zwarts nabij de 'venturiklep'
dat bleek een paar insecten die ofwel van benzine hielden
of per ongeluk meegezogen werden in de luchtstroom
ik schudde hun dode restanten uit het lichtmetaal
en schroefde vervolgens alles weer in elkaar
nu startte hij voorbeeldig en liep niet meer over
ik was trots op mijn ingenieuze kunstgreep
maar nog meer op het feit dat ik heerser was over
de natuur en de techniek van de Chinese machine.
Specht
Specht
op het erf sta ik naar een wrakke eik te kijken
op de stam zit een specht te hameren
het geluid verandert, het wordt hoger
maar ook anders van toon
een specht heeft nooit hoofdpijn
want zijn hersenen zitten goed ingepakt
zijn brein heeft weinig hersenvocht
en is heel glad van oppervlak
als hij met zeven meter per seconde
in een boom staat te rammen
het is waar dat hij kort voor zijn pikwerk
een 'spierenairbag' aan kan zetten
kort voordat de specht hamert
trekt hij zijn spieren samen
waardoor de ergste klap door relatief
veerkrachtige beenderen wordt opgevangen
ook blijkt hij kort voordat hij begint
zijn ogen sluit, niemand die daarvan het fijne weet
angst voor rondvliegende houtsplinters?
of ogen die uit hun kassen springen?
Flirtende watervogels
Flirtende watervogels
op mijn fiets langs het kanaal
zie ik een stel watervogels flirten
langzaam stop ik en schuif wat naar het water
zodat ik niemand in de weg sta
in mijn ooghoeken zie ik een rijkspolitiebusje
dat ook vaart mindert om het drietal te bekijken
ik kijk er even naar en denk: een politiebusje...
niemand zou denken dat ik iets kwaads in de zin heb
een zeventigjarige die een pet draagt tegen de kou
maar wel ooit een vogeltje verwondde met een geweer
ik denk dat ik toen tien of elf jaar oud was
en dat mijn oudere zus heel kwaad werd
ze eiste dat ik de mus zou doden wat ik toen maar
deed met de van de buren geleende windbuks.
Abonneren op:
Posts (Atom)