Dreunen
hoewel hij bij een doodlopende route
ergens in het Bed van Niets vertoeft
hoort hij voortdurend allerlei geluiden
een deurbelring brengt een jonge Jehova
zij heeft een kind aan de hand,
wil spreken over de 'Rampen'
(zo heette ooit een bewoner van dit huis)
ze vangt bot bij zijn levensgezellin
zij noemt haar zelfs 'kindermishandelaar'
geluiden worden knallen en dreunen
de 'Schlager'muziek wordt harder
zij is van Hollandse makelij
het jaar loopt ten einde
geluiden zijn even verstomd
wij denken niet meer aan dit jaar
noch aan het volgende dat evenzo
zal eindigen in tromgeroffel en ontploffingen
ter waarde van zesenzestig miljoen
of toch wellicht wat minder.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten