Rode penseelgebaren
We keken neer op het plankier
waar belangrijke dichters uit vele landen
harmonisch gestemd bijeen waren.
Boven de dichters ontvouwde zich
een reusachtig doek waar een penseel
zich met brede, inktrode gebaren uitbreidde.
We waren getuige van de verspreiding
van de moderne Chinese dichtkunst
over de westerse literaire wereld
de uitspraak van een van hen dat poëzie
zoiets is als het fluiten van een deuntje:
je doet het als je er zin in hebt en anders laat je het.
zo verging het de dichter Mo
toen hij neer lag Zen te overpeinzen
terwijl de termieten zijn brits opvraten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten