Geest-eren
Hij dronk zich op deze zondag een stuk
in de kraag bij een café in Geesteren
of zoals hij het noemde: Geest-eren.
Zo had hij het eens gelezen als verwijzing
naar deze plek op een brug in de buurt.
Langzaam donkerde het, hij wachtte bij het raam
tot de maansikkel precies boven de dakpunt
van de gereformeerde kerk stond.
Hij mikte en klikte met zijn mobiel en
ziedaar: de foto was gemaakt, een vereniging
van de twee geloven uit de woestijn.
Hij dacht aan het grafschrift op het kerkhof
van Geesteren van ene Janna Scholten die
op de dag dat zij stierf zei: "Heere, hier ben ik."
De klant keek eens rond, het cafe was tamelijk leeg,
op een gezelschap na, dat begon aan de mosterdsoep.
Er ontstond een discussie over 'naegelholt',
alleen de oma onder hen wist daar nog van.
Hij stond wat zwaaiend op en wilde weggaan.
Toen zag hij dat ze haar maaltijd at van het bord
op haar schoot, net als vroeger...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten