Mijn schuddend bed
aan de Nijkampsweg
(u moet die weg eens gaan zien)
had ik mijn bed geïnstalleerd
netjes, evenwijdig met de weg
het hoofdeinde zat tegen een eik
vol was het kussen en blauw
dat aan een nokpan (rood) raakte
ook het bed zelf was zacht en aangenaam
tevreden lag ik onder het laken
af en toe kwam er een grote melkwagen
van Campina Friesland voorbij.
als dat gebeurde
werd ik hevig ontroerd
even was ik dan zeven
kon het leven niet overzien
hield me vast aan het bed
dat ging schudden van
existentiële ellende
Westendorp
Heelweg
Arnhem
Lochem
het wordt nu bijna rustig
er waait een matige zuidwester
het bed heeft geen wielen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten