Raketman

Raketman

hij steeg op vanaf het bietenveld
achter mijn rietgedekte woning

liet drie opgeblazen ballonnen zien
stond even stil op grote hoogte, hij

stak zijn raket aan om zich naar beneden
te storten en zeilde over mijn (gehuurde) pand

vervolgens maakte hij met zijn linkerbeen
een trappende beweging, schoot voorwaarts

het trappen leek op dubbel koppelen
daarna gaf hij gas op het fictieve pedaal

uit de raketpijp kwam een brullende herrie
een dikke op dieselwalm lijkende rookpluim

het uniform en het voertuig waren legergroen
zijn raket stoel leek erg comfortabel

hij maakte een grote bocht en kwam weer
zeer laag over mijn (gehuurde) erf

ik zag dat hij zwaaide naar mij
toen pas herkende ik hem, het was

Willem-Alexander Claus George Ferdinand
onze licht stotterende Koning der Nederlanden.

Type M3

Type M3

Een tweede poging werd begin 2020 ondernomen
met de bouw van een driehonderdvijftig kubieke
centimeter V-twin motorfiets.

Als aandrijvingsbron diende een eigen ontwikkeling,
een Corona-motor type M3 met 120 paardenkrachten
die in de lengterichting werd ingebouwd.

Tot een grotere serieproduktie kwam het niet,
de produktie eindigde eind 2025, toen was
het motorvirus al ruimschoots uitgewoed.

Wij stellen ons voor dat het geluid klonk
als de hoestbui van een patient op de intensive care
voordat hij (of zij) in slaap wordt gebracht.

Ons denken gaat uit naar degenen die het niet
overleven en naar hun naasten die treuren om
de avonturierszucht van de Corona liefhebber.

Hij (of zij) vond een wisse dood achter het damesstuur
van een opgevoerde V-twin in het geveerde zadel
met de benzinetank die het merk voerde tussen de benen:

een driehonderd vijftig kubieke centimeter CORONA.

Dichtersvellen

Dichtersvellen

2 vellen met 18 gedichten zaten gerold in plastic fles
voorzien van etiketten met kringlooppostzegels
genummerd tot de exclusieve hoeveelheid van 70

het waren de Achterhoekse ’Omsmeders’
genoemd en bedacht door Ria Moons
naar dichtregels van Vasalis:

    Mijn hart werd plotseling wit en heet
    ’t was of ik zelf werd omgesmeed
    Ik heb het angstig ondergaan
    Ik kwam er sterk en nieuw vandaan

de flessen gingen het water in
spoelden aan bij de IJszee
in de buurt van Groenland

daar werden ze ontdekt door
zeer moderne Eskimo’s in kajaks
gekleed in schitterend poolwit

de sneeuwmannen gebruikten de flesjes,
pulkten de vellen eruit, maakten er propjes van
vulden ze met sterke drank en barstten uit in zingen

onverstaanbaar, het klonk als
“tsjarles, tsjarles, tsjarles,
dar, dar, dar, dar, win, win, win”

lachend en hinnikend vielen ze
door elkaar en in een diepe slaap
aan de kust van Groenland.

Hersenloze walnoot

Hersenloze walnoot

toen ik een walnoot kraakte
keek in zijn binnenste, zwart,
droog en stekelig: een walnoot
beroofd van zijn hersenen.

ik dacht aan Simon Vestdijk
zijn boek ‘Ivoren Wachters’
waarin het gaat over de
rotte tanden van een persoon.

verliest een kies bij de tandarts
nadat hij een walnoot had
proberen te kraken met die tanden
noot brak samen met zijn kiezen.

hij stond voor de bolle spiegel
en bekeek zijn akelige mondholte
hij dacht: ik ben een hersenloze walnoot
om het binnenste van een noot te kraken.

in deze tijden maakt men zich druk
over oudere mensen en hun dementie
ik zag de kleinzoon van een vriendelijke opa
langzaam strijken over een hersenmodel.

er werd zelfs licht gehuild door de opa
omdat hij besefte dat hij binnenkort
zijn kleinzoon niet meer zou herkennen
eindigen als een walnoot zonder hersenen.