Vuilnisechtpaar
het verpakte vuilnisechtpaar
sjokte voort op een landweg
hun ‘krot’ kleding knelde
aan alle kanten staken
hun gebeenten er uit als knotsen
ze zeiden geen woord tegen elkaar
als dat al kon vanwege de kleding
achter hun liep een klein mannetje
(of waren zij reusachtig groot?)
hij zeulde met een pak
dat tot zijn enkels reikte
droeg een Duitse legerpet
het leger had hem afgedankt
ook hij zei niets tegen het
vuilnisechtpaar op weg naar 239
de plek waar zij verteerd werden
niets bleef over van hun ‘krot’ kleding
behalve wat ijzerdraadjes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten