zaterdag 24 oktober 2009
'La Cucaracha'
'La Cucaracha'
deskundigen zeggen:
het lichaam is naïef
wanneer het een ziekteverwekker
niet herkent door afweerstoffen
aan te maken voor de strijd
hoe zit dat met de kinderlijke ziel
wat doet die tegen indringers
kan deze antilichamen aanmaken
tegen boze verdorven geesten?
het lichaam was naïef
toen het 'La Cucaracha' zong
het had nog nooit een kakkerlak gezien
laat staan een Mexicaan
de griepprik in november
is dit jaar gedrenkt in mescal
de dokter draagt een sombrero
boven sterk ingevallen wangen
en diep liggende oogkassen
het lichaam is misschien naïef
als het de kakkerlakken niet herkent
die massaal willen binnendringen
om de zaak voorgoed over te nemen
de ziel ontsnapt op tijd en neuriet kinderlijk:
"La Cucaracha, La Cucaracha,
ze gooiden hem een dode hond na".
deskundigen zeggen:
het lichaam is naïef
wanneer het een ziekteverwekker
niet herkent door afweerstoffen
aan te maken voor de strijd
hoe zit dat met de kinderlijke ziel
wat doet die tegen indringers
kan deze antilichamen aanmaken
tegen boze verdorven geesten?
het lichaam was naïef
toen het 'La Cucaracha' zong
het had nog nooit een kakkerlak gezien
laat staan een Mexicaan
de griepprik in november
is dit jaar gedrenkt in mescal
de dokter draagt een sombrero
boven sterk ingevallen wangen
en diep liggende oogkassen
het lichaam is misschien naïef
als het de kakkerlakken niet herkent
die massaal willen binnendringen
om de zaak voorgoed over te nemen
de ziel ontsnapt op tijd en neuriet kinderlijk:
"La Cucaracha, La Cucaracha,
ze gooiden hem een dode hond na".
Labels:
griepprik,
kakkerlak,
La Cucaracha,
naïef
vrijdag 23 oktober 2009
Stijlcorrector
Stijlcorrector
Gezocht: een stijlcorrector
nieuwsgierig klik ik op de hyperlink
die smakt mij in het bedrijf AB
dat vraagt behendigheid met SGML
Stijl Groeit Met Lezen vertaal ik deze afko
ik hyper verder in het Engelse jargon
het blijkt een metataal voor tekstopmaak
gesproken tussen tags, onhoorbaar
in het bedrijf AB aan het Twentekanaal
zou ik het rode potlood wild hanteren
de boel tiranniseren met verboden
op uitdrukkingen als: 'zegmaar'
ik zou op handen worden gedragen
de ene hand in eigen boezem
de andere hoog geheven
de taal zou weer gaan glanzen
zoals mijn glimmende laarzen
vooralsnog sta ik aan de wallekant
en mopper met Antonin Artaud:
"Ik heb een hekel aan stijl,
maar ik merk altijd als ik schrijf
dat ik stijl bedrijf".
Gezocht: een stijlcorrector
nieuwsgierig klik ik op de hyperlink
die smakt mij in het bedrijf AB
dat vraagt behendigheid met SGML
Stijl Groeit Met Lezen vertaal ik deze afko
ik hyper verder in het Engelse jargon
het blijkt een metataal voor tekstopmaak
gesproken tussen tags, onhoorbaar
in het bedrijf AB aan het Twentekanaal
zou ik het rode potlood wild hanteren
de boel tiranniseren met verboden
op uitdrukkingen als: 'zegmaar'
ik zou op handen worden gedragen
de ene hand in eigen boezem
de andere hoog geheven
de taal zou weer gaan glanzen
zoals mijn glimmende laarzen
vooralsnog sta ik aan de wallekant
en mopper met Antonin Artaud:
"Ik heb een hekel aan stijl,
maar ik merk altijd als ik schrijf
dat ik stijl bedrijf".
Labels:
AB,
Antonin Artaud,
SGML,
stijlcorrector
maandag 17 augustus 2009
Diehard
Diehard
hij lijkt op een diapositief
van wijlen Roy Orbison
zijn geel geverfde haar zit
gefixeerd op zijn tanige hoofd
twee glimmende horloges
aan polsen die een mondharmonica
doen kermen in de microfoon.
hij zingt met schorre stem
een onverstaanbaar lied
daarbij langzaam bewegend
op de manier van Dave Berry
tot slot steekt hij een sigaret op
hij blaast de rook verachtelijk uit
en beent dan weg van het podium.
de 'diehard' trekt al lang van Drees
maar ook nog steeds van leer
waarin zijn magere benen steken
op voeten in cowboy laarzen
ergens in Rock & Roll-land.
Labels:
Dave Berry,
Diehard,
Rock and Roll,
Roy Orbison
Locatie:
7071 Ulft, Nederland
woensdag 22 juli 2009
Indian
Indian
at pemmican op mijn boterhammen
mijn wapens waren pijl en boog
en een tomahawk die er niet om loog.
het Indianenleven leek me erg mooi
een Indian kende ik alleen van het logo
krulletters in de trotse kop met verentooi
op een speelgoedversie van Schuco.
ik krab op mijn scalp met dunnend haar
terwijl ik binnenkort alweer verjaar
ik zie het met gemengde gevoelens aan
als minder fortuinlijke blanke Indiaan.
rijden met een Indian in deze eeuw
kan leiden tot een luide lange geeuw
al die verkeersdrempels en flitspalen
die goedbedoeld je tempo laten dalen.
het liefst wil je er snel tussenuit
de wijde verre horizon tegemoet
alleen jij en je glanzende Indian
en je boterhammen met pemmican.
donderdag 16 juli 2009
'Böhmerland'
'Böhmerland'
op de zandweg komt een motorfiets luid voorbij:
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof,
daar gaan vader, moeder en kind blij op een rij
de handen van vader gaan schuil in een mof
ik heb van slechts weinig dingen verstand
maar weet onmiddellijk: dat is een 'Böhmerland'
vanwege de kleurstelling in okergeel en rood
waarin fabrikant Liebisch hem destijds aanbood
wat beweegt een huisvader in tweeduizendnegen
om zijn gezin bloot te stellen aan wind en regen
is het een ontsnapping uit het hier en heden
een reis naar het verleden en misschien Bohemen?
naar de bestemming kan ik slechts gissen
van deze familie in de Achterhoekse coulissen
op een zomeravond met zwaar geurende vlier
die doet verlangen naar koud Pilsener bier
op de zandweg rijdt een monument uit de historie
model 'Langtouren' uit 1928 had een zetel voor drie
het jaar dat Hitler er twee in de Rijksdag verloor
diens woede groeide en hij zette zijn plannen door
tenslotte maakte generaal Schell een einde
aan de bouw van deze motorfiets in Schönlinde
zijn 'Wehrmacht' had oorlogsmachines nodig
het drie meter lange voertuig werd overbodig
hij meldde dit aan de besnorde dictator
met klakkende laarzen: hakkeplof, hakkeplof,
de 'Böhmerland' werd uiteindelijk triomfator
die knalt hier vrolijk verder door zand en stof
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof.
op de zandweg komt een motorfiets luid voorbij:
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof,
daar gaan vader, moeder en kind blij op een rij
de handen van vader gaan schuil in een mof
ik heb van slechts weinig dingen verstand
maar weet onmiddellijk: dat is een 'Böhmerland'
vanwege de kleurstelling in okergeel en rood
waarin fabrikant Liebisch hem destijds aanbood
wat beweegt een huisvader in tweeduizendnegen
om zijn gezin bloot te stellen aan wind en regen
is het een ontsnapping uit het hier en heden
een reis naar het verleden en misschien Bohemen?
naar de bestemming kan ik slechts gissen
van deze familie in de Achterhoekse coulissen
op een zomeravond met zwaar geurende vlier
die doet verlangen naar koud Pilsener bier
op de zandweg rijdt een monument uit de historie
model 'Langtouren' uit 1928 had een zetel voor drie
het jaar dat Hitler er twee in de Rijksdag verloor
diens woede groeide en hij zette zijn plannen door
tenslotte maakte generaal Schell een einde
aan de bouw van deze motorfiets in Schönlinde
zijn 'Wehrmacht' had oorlogsmachines nodig
het drie meter lange voertuig werd overbodig
hij meldde dit aan de besnorde dictator
met klakkende laarzen: hakkeplof, hakkeplof,
de 'Böhmerland' werd uiteindelijk triomfator
die knalt hier vrolijk verder door zand en stof
hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof, hakkeplof.
Labels:
Albin Liebisch,
Böhmerland,
Hitler,
Langtouren,
Pilsener,
Schell,
Schönlinde,
Wehrmacht
woensdag 15 juli 2009
MotoGP
MotoGP
45 minuten of 26 ronden racen
op een hele rij raar gebogen paperclips
van asfalt over de hele wereld neergelegd
met een jetlag in een andere tijdzone
soms tegen de klok in rijdend
maar altijd tégen die klok strijdend
oordoppen in, neuspleister bij verkoudheid
iets tussen je tanden tegen het trillen
protector in het pak voor je ruggewervels
kneesliders met klittenband vastgezet
om de rubberstrepen weg te gummen
die je overal smeerde op het wegdek
aan boord is altijd Murphy met zijn Wet:
"Alles dat mis kan gaan zal mis gaan":
te weinig grip: je kon het niet bijsloffen
te weinig power: je ziet het machteloos aan
te weinig talent: je wordt op een ronde gezet
te weinig benzine: de finish niet meer halen
en dan nog die domme motorpech
de keren dat je er hard af bent gegaan
en je geslagen wegloopt van je machine
of opgelapt moet worden in de 'Clinica Mobile'
met schroeven, pinnen en stalen platen
maakt dokter Costa je weer het mannetje
dat zijn verlies niet kan verdragen
en daarom over de hele aarde reist
om op die wereldtitel te jagen
het raadselachtige is waarom ik dit op tv
telkens opnieuw wil zien vanaf mijn canapé
deze Soap van machines en mensen
die zich geen ánder leven wensen.
45 minuten of 26 ronden racen
op een hele rij raar gebogen paperclips
van asfalt over de hele wereld neergelegd
met een jetlag in een andere tijdzone
soms tegen de klok in rijdend
maar altijd tégen die klok strijdend
oordoppen in, neuspleister bij verkoudheid
iets tussen je tanden tegen het trillen
protector in het pak voor je ruggewervels
kneesliders met klittenband vastgezet
om de rubberstrepen weg te gummen
die je overal smeerde op het wegdek
aan boord is altijd Murphy met zijn Wet:
"Alles dat mis kan gaan zal mis gaan":
te weinig grip: je kon het niet bijsloffen
te weinig power: je ziet het machteloos aan
te weinig talent: je wordt op een ronde gezet
te weinig benzine: de finish niet meer halen
en dan nog die domme motorpech
de keren dat je er hard af bent gegaan
en je geslagen wegloopt van je machine
of opgelapt moet worden in de 'Clinica Mobile'
met schroeven, pinnen en stalen platen
maakt dokter Costa je weer het mannetje
dat zijn verlies niet kan verdragen
en daarom over de hele aarde reist
om op die wereldtitel te jagen
het raadselachtige is waarom ik dit op tv
telkens opnieuw wil zien vanaf mijn canapé
deze Soap van machines en mensen
die zich geen ánder leven wensen.
Labels:
Clinica Mobile,
dr. Costa,
MotoGP,
Wet van Murphy
dinsdag 14 juli 2009
Emotie
Emotie
Draaiend aan het gashandle gedenk ik Jan Hanlo
en de tractor die plotseling vòòr hem was afgeslagen
Jan overleefde de botsing slechts enkele dagen
zijn Vincent Rapide rijdt nog steeds rond
Opschakelend denk ik aan Lawrence of Arabia
hij overleefde de woestijn en opstandelingen
maar kwam ergens op een landweg in Engeland
op zijn Brough Superior voorgoed tot stilstand
Plat liggend op de tank denk ik aan Hans Verhagen
zijn 'Rozen en Motoren' heb ik op een Ducati
met een Photoshoppenseel rijkelijk besproeid
en naderhand heel zorgvuldig bijgesnoeid
Hard remmend denk ik aan Herman Brusselmans
en zijn wilde leven op een Buell in België
waar meisjes grotere borsten hebben dan jongens
althans volgens hemzelf in zijn gedichten
Benzine ruikend denk ik aan Jan H. de Groot
die met zijn BSA en broer een motorrit maakte
over een beestachtig slechte weg in Drenthe
bezongen in de bundel 'Botsing'
Op kop liggend denk ik aan Rutger Kopland
de dichter houdt het niet droog in september
bij jonge slaplantjes in vochtige bedjes
ik wel, ik ben daar werkelijk hard in
Maar als er een krijsende viertakt
langs mij komt razen op een circuit
dan word ik bevangen door Emotie.
Draaiend aan het gashandle gedenk ik Jan Hanlo
en de tractor die plotseling vòòr hem was afgeslagen
Jan overleefde de botsing slechts enkele dagen
zijn Vincent Rapide rijdt nog steeds rond
Opschakelend denk ik aan Lawrence of Arabia
hij overleefde de woestijn en opstandelingen
maar kwam ergens op een landweg in Engeland
op zijn Brough Superior voorgoed tot stilstand
Plat liggend op de tank denk ik aan Hans Verhagen
zijn 'Rozen en Motoren' heb ik op een Ducati
met een Photoshoppenseel rijkelijk besproeid
en naderhand heel zorgvuldig bijgesnoeid
Hard remmend denk ik aan Herman Brusselmans
en zijn wilde leven op een Buell in België
waar meisjes grotere borsten hebben dan jongens
althans volgens hemzelf in zijn gedichten
Benzine ruikend denk ik aan Jan H. de Groot
die met zijn BSA en broer een motorrit maakte
over een beestachtig slechte weg in Drenthe
bezongen in de bundel 'Botsing'
Op kop liggend denk ik aan Rutger Kopland
de dichter houdt het niet droog in september
bij jonge slaplantjes in vochtige bedjes
ik wel, ik ben daar werkelijk hard in
Maar als er een krijsende viertakt
langs mij komt razen op een circuit
dan word ik bevangen door Emotie.
maandag 13 juli 2009
Xtra Raptor
Xtra Raptor
we wanen ons in de Sixtijnse Kapel
van een andere Michel Angelo:
de Braziliaan Miguel Angel Galluzzi
zijn kunstwerk is de Cagiva Xtra Raptor
in deze winkel van 'Motoport' te bewonderen
gepoetst wachtend op een volgende eigenaar
het roofdier staat doodstil op de betegelde vloer
aan zijn neus hangt een prijskaartje te kwijnen
ineens te voldoen of in eindeloze termijnen
zijn snuit steekt ver naar voren in de showroom
eronder de bek die hapt naar prooi en lucht
voor de brute V-Twin in deze streetfighter
de driehoekige toerenteller zit geklemd
tussen twee voelhorens van carbonfiber
die over het Tommaselli-stuur liggen
de kont van koolstofvezel voelt hard aan
het zadel is zacht maar met diezelfde uitdrukking
van bovenmenselijk zichzelf herstellend weefsel
wat niet gezegd kan worden van de ongelukkige
die zichzelf op dit roofdier overschat heeft
een willige prooi werd voor de asfaltgieren
die klauwen in het adrenalinerijke vlees
dat te zwak bleek voor het controleren
van zoveel koppel en paardenkrachten
uit de fabriek van Giovanni Castiglioni in Varese
die daaruit de merknaam CAGIVA dichtte.
we wanen ons in de Sixtijnse Kapel
van een andere Michel Angelo:
de Braziliaan Miguel Angel Galluzzi
zijn kunstwerk is de Cagiva Xtra Raptor
in deze winkel van 'Motoport' te bewonderen
gepoetst wachtend op een volgende eigenaar
het roofdier staat doodstil op de betegelde vloer
aan zijn neus hangt een prijskaartje te kwijnen
ineens te voldoen of in eindeloze termijnen
zijn snuit steekt ver naar voren in de showroom
eronder de bek die hapt naar prooi en lucht
voor de brute V-Twin in deze streetfighter
de driehoekige toerenteller zit geklemd
tussen twee voelhorens van carbonfiber
die over het Tommaselli-stuur liggen
de kont van koolstofvezel voelt hard aan
het zadel is zacht maar met diezelfde uitdrukking
van bovenmenselijk zichzelf herstellend weefsel
wat niet gezegd kan worden van de ongelukkige
die zichzelf op dit roofdier overschat heeft
een willige prooi werd voor de asfaltgieren
die klauwen in het adrenalinerijke vlees
dat te zwak bleek voor het controleren
van zoveel koppel en paardenkrachten
uit de fabriek van Giovanni Castiglioni in Varese
die daaruit de merknaam CAGIVA dichtte.
Labels:
adrenaline,
Cagiva,
Castiglioni,
Miguel Angel Galluzzi,
Varese,
Xtra Raptor
vrijdag 3 juli 2009
Mamma
Mamma
Mamma ging naar de TT in Assen
oma zou op de kinderen passen
op haar groene Kawasaki Ninja
vroooeeem daar ging hun mamma
Mamma kroop achter de cockpitruit
en draaide het gas tegen de stuit
niets kon haar meer hinderen
vergeten was ze oma en de kinderen
Mamma naderde het Circuit
haar stemming steeg ten top
helaas zag ze dat obstakel niet
ze sloeg ineens over de kop
Mamma is in 't ziekenhuis beland
haar rechterhand zit in het verband
de Kawasaki is aan stukken
en lopen moet op krukken
Mamma ligt hier bleek en stil
de kinderen zitten om haar bed
dat motorrijden was een modegril
oma had dat al voorspeld
Mamma hoeft niet meer zo nodig
in een glimmend strak leren pak
motorrijden is nu niet meer nodig
in haar kleine SMART met open dak
helemaal genezen en uit het verband
is haar gekwetste rechterhand
maar ze wil geen nieuwe motor
zegt ze tegen haar oudste koter
als deze murmelt: "Ninja..."
Mamma ging naar de TT in Assen
oma zou op de kinderen passen
op haar groene Kawasaki Ninja
vroooeeem daar ging hun mamma
Mamma kroop achter de cockpitruit
en draaide het gas tegen de stuit
niets kon haar meer hinderen
vergeten was ze oma en de kinderen
Mamma naderde het Circuit
haar stemming steeg ten top
helaas zag ze dat obstakel niet
ze sloeg ineens over de kop
Mamma is in 't ziekenhuis beland
haar rechterhand zit in het verband
de Kawasaki is aan stukken
en lopen moet op krukken
Mamma ligt hier bleek en stil
de kinderen zitten om haar bed
dat motorrijden was een modegril
oma had dat al voorspeld
Mamma hoeft niet meer zo nodig
in een glimmend strak leren pak
motorrijden is nu niet meer nodig
in haar kleine SMART met open dak
helemaal genezen en uit het verband
is haar gekwetste rechterhand
maar ze wil geen nieuwe motor
zegt ze tegen haar oudste koter
als deze murmelt: "Ninja..."
Maïs
Maïs
in een maïsveld
stond ik diep te slapen
bij machinaal gedreun
van een zacht geluid
schrok ik uiteindelijk wakker
iemand met een grote bruine plumeau
poetste de maïskneuzer Claes
versierd met kolossale
uitgebloeide zonnebloemen
oogsttrofeeën van oogstfeeën
op een smalle strook na was de akker kaal
om mij - daarin staand - niet te wekken
had men die tactvol laten staan
evenals de kleine, donker betegelde toren
een ronde zwarte Madonna
scheef als die van Pisa
tussen jonge groene planten
net boven de aarde
uit gele korrels maïs
onder een reusachtige boog
van teer materiaal voorstellende
'de Vriendschap tussen de Volkeren'
op het vulkanische eiland Maïs
maïs, maïs,
meer, meer,
Claes, Claes.
in een maïsveld
stond ik diep te slapen
bij machinaal gedreun
van een zacht geluid
schrok ik uiteindelijk wakker
iemand met een grote bruine plumeau
poetste de maïskneuzer Claes
versierd met kolossale
uitgebloeide zonnebloemen
oogsttrofeeën van oogstfeeën
op een smalle strook na was de akker kaal
om mij - daarin staand - niet te wekken
had men die tactvol laten staan
evenals de kleine, donker betegelde toren
een ronde zwarte Madonna
scheef als die van Pisa
tussen jonge groene planten
net boven de aarde
uit gele korrels maïs
onder een reusachtige boog
van teer materiaal voorstellende
'de Vriendschap tussen de Volkeren'
op het vulkanische eiland Maïs
maïs, maïs,
meer, meer,
Claes, Claes.
Echtpaar in Doetinchem
Echtpaar in Doetinchem
Het echtpaar fietst door mijn voorruit
het buigt zwierig af, weg van mijn bumper
de man draagt een lange regenjas met ceintuur
de vrouw het haar in een klassieke tonsuur.
Bij het passeren zie ik de identieke tassen
en ook het merk van de fietsen: twee Gazelles
en ja, warempel: beide met trommelremmen
je zult maar moeten stoppen voor 'Dieren'...
Zo'n echtpaar zie je nog maar zelden
in deze tijd van overspel en losse zeden
het is van roestvrij staal en chroom vanadium
het haalt gemakkelijk zijn gouden jubileum.
Als voetbalsupporters het stadion verlaten
heeft de Graafschap weer eens verloren, dat
staat duidelijk op hun onweersgezichten te lezen
't echtpaar gaat netjes naar huis in Doetinchem Zuid.
Labels:
De Graafschap,
Dieren,
echtpaar,
Gazelle
Grijswaarden
Grijswaarden
hier is een tip van de fotograaf:
het onderwerp wordt optimaal belicht
als de lichtwaarde 18 % bedraagt
net als de palm van uw hand
vleeskleur vertaald in grijs
maar wat te doen als u geen kleuren meer kunt zien
maar slechts grijswaarden van nul tot honderd procent
en fel dag- of kunstlicht een kwelling is geworden
wat te doen als u geen kleuren meer wilt gebruiken
maar slechts grijswaarden schildert op het doek
monochrome abstracten naar historische foto's
wat te doen als u zelfs geen grijswaarden meer kunt zien
voorgoed in het duister moet gaan tasten
zwaaiend met een rood-witte stok
wat te doen als uw haar grijs is geworden
een kleurspoeling uw kapsel moet helpen
het onafwendbare te verdoezelen
wat te doen als de kleur uit uw leven is verdwenen
elke dag eenzelfde grauwe gebeurtenis
voordat 'het zwart-wit geblokt' valt
was uw leven onderbelicht?
(zwart onderwerp tegen donkere achtergrond)
was uw leven overbelicht?
(wit onderwerp tegen een lichte achtergrond)
was u onderwerp of achtergrond?
hier is een tip van de fotograaf:
het onderwerp wordt optimaal belicht
als de lichtwaarde 18 % bedraagt
net als de palm van uw hand
vleeskleur vertaald in grijs
maar wat te doen als u geen kleuren meer kunt zien
maar slechts grijswaarden van nul tot honderd procent
en fel dag- of kunstlicht een kwelling is geworden
wat te doen als u geen kleuren meer wilt gebruiken
maar slechts grijswaarden schildert op het doek
monochrome abstracten naar historische foto's
wat te doen als u zelfs geen grijswaarden meer kunt zien
voorgoed in het duister moet gaan tasten
zwaaiend met een rood-witte stok
wat te doen als uw haar grijs is geworden
een kleurspoeling uw kapsel moet helpen
het onafwendbare te verdoezelen
wat te doen als de kleur uit uw leven is verdwenen
elke dag eenzelfde grauwe gebeurtenis
voordat 'het zwart-wit geblokt' valt
was uw leven onderbelicht?
(zwart onderwerp tegen donkere achtergrond)
was uw leven overbelicht?
(wit onderwerp tegen een lichte achtergrond)
was u onderwerp of achtergrond?
Labels:
achtergrond,
grijswaarden,
kleuren,
onderwerp,
zwart-wit
Trial and Error
Trial and Error
Mijn eerste motor: een BMW R27
een eenpitter uit Beieren van geld voor mijn eieren
Mijn tweede motor: een Zündapp DB 201S
met deze Duitser maakte ik mijn eerste schuiver
Mijn derde motor: een Norton Commando 750
een imposante commanderie uit Groot Brittanië
Mijn vierde motor; een Honda 250XL
de eerste die ik gewon uit het land van de Rijzende Zon
Mijn vijfde motor: een Honda CB 175
een kleine vinnige twin, maar voor mij veel te min
Mijn zesde motor: een Yamaha XT 500
dat was zwaar aantrappen en flink zandhappen
Mijn zevende motor: een Yamaha XS 750
weer een motor uit Japan, nu een met cardan
Mijn achtste motor: een Suzuki SP 400
deze 'off the road' was op sterven na dood
Mijn negende motor: een Yamaha XV 1000 TR 1
een hele zware, maar toch niet je ware
Mijn tiende motor: een Honda XBR 500
bleek een tikkeltje krom bij mijn blokjes om
Mijn elfde motor: een Honda XL 600V 'Transalp'
eigenlijk erg: ik ging niet hoger dan de Holterberg
Mijn twaalfde motor: een Suzuki GR 650 Tempter
geen echte topper, deze tamme 'soft chopper'
Mijn dertiende motor: een Suzuki DR 400
na een restauratie volgde de plechtige crematie
Ik wil aan nummer veertien niet meer beginnen
maar sluit het ook niet helemaal uit
misschien wordt het een trial-motor
een mens mag zich toch vergissen?
Mijn eerste motor: een BMW R27
een eenpitter uit Beieren van geld voor mijn eieren
Mijn tweede motor: een Zündapp DB 201S
met deze Duitser maakte ik mijn eerste schuiver
Mijn derde motor: een Norton Commando 750
een imposante commanderie uit Groot Brittanië
Mijn vierde motor; een Honda 250XL
de eerste die ik gewon uit het land van de Rijzende Zon
Mijn vijfde motor: een Honda CB 175
een kleine vinnige twin, maar voor mij veel te min
Mijn zesde motor: een Yamaha XT 500
dat was zwaar aantrappen en flink zandhappen
Mijn zevende motor: een Yamaha XS 750
weer een motor uit Japan, nu een met cardan
Mijn achtste motor: een Suzuki SP 400
deze 'off the road' was op sterven na dood
Mijn negende motor: een Yamaha XV 1000 TR 1
een hele zware, maar toch niet je ware
Mijn tiende motor: een Honda XBR 500
bleek een tikkeltje krom bij mijn blokjes om
Mijn elfde motor: een Honda XL 600V 'Transalp'
eigenlijk erg: ik ging niet hoger dan de Holterberg
Mijn twaalfde motor: een Suzuki GR 650 Tempter
geen echte topper, deze tamme 'soft chopper'
Mijn dertiende motor: een Suzuki DR 400
na een restauratie volgde de plechtige crematie
Ik wil aan nummer veertien niet meer beginnen
maar sluit het ook niet helemaal uit
misschien wordt het een trial-motor
een mens mag zich toch vergissen?
Labels:
Beieren,
Groot Brittanië,
Japan,
motoren,
trial and error
Donderpreek
Donderpreek
Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de donder
er zijn gelovigen die dwalen
en denken dat een boxertwin
of een staande driecylinder
ook wel hun charme hebben
om nog maar niet te spreken
van alle varianten V-twins
die Europa, Azië en Amerika
in diverse blokhoeken maken
Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de Desmodonder
zijn matzwarte uitlaten glanzen
het carbonfiber glimt gemeen
zwart-wit geblokte transfers kleven
op zijn vuurrode strakke stroomlijn
de kunststof mantel der liefde die
het wonder bedekt dat L-twin heet
waarin twee grote zuigers beuken
op ijzer dat tot krukas werd gesmeed
Gemeente in Assen: Luister!
er is geen andere dondergod
dan die uit het verre Bologna
in de Laars van Berlusconi
hij spreekt tot u in alle talen:
Akrapovic, Arrow, Termignoni
hij schrijft met zwarte bandensporen
zijn naam op het circuit van Drenthe
hij buldert uit de toegangstunnel
in vele decibellen over uw pijngrens:
"Duevalvole!, Desmoquattro!, Supermono!"
zijn naam is Ducati
Amen.
Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de donder
er zijn gelovigen die dwalen
en denken dat een boxertwin
of een staande driecylinder
ook wel hun charme hebben
om nog maar niet te spreken
van alle varianten V-twins
die Europa, Azië en Amerika
in diverse blokhoeken maken
Gemeente in Assen: Luister!
Vandaag zijn wij hier bijeen
om eer te bewijzen aan
de god van de Desmodonder
zijn matzwarte uitlaten glanzen
het carbonfiber glimt gemeen
zwart-wit geblokte transfers kleven
op zijn vuurrode strakke stroomlijn
de kunststof mantel der liefde die
het wonder bedekt dat L-twin heet
waarin twee grote zuigers beuken
op ijzer dat tot krukas werd gesmeed
Gemeente in Assen: Luister!
er is geen andere dondergod
dan die uit het verre Bologna
in de Laars van Berlusconi
hij spreekt tot u in alle talen:
Akrapovic, Arrow, Termignoni
hij schrijft met zwarte bandensporen
zijn naam op het circuit van Drenthe
hij buldert uit de toegangstunnel
in vele decibellen over uw pijngrens:
"Duevalvole!, Desmoquattro!, Supermono!"
zijn naam is Ducati
Amen.
Labels:
Akrapovic,
Arrow,
Berlusconi,
boxertwin,
driecylinder,
Ducati Meccanica,
L-twin,
Termignoni,
V-twins
Déjà Vu
Déjà Vu
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
'De Schans' bij Lichtenvoorde
het Mekka van de motocross
elk jaar ging ik op bedevaart
mijn jeugdhelden waren
Broer Dirkx, Ben Hartelman en Jan Clynck
helaas wonnen vaak de Zweden:
Rolf Tibblin, Sten Lundin, Bill Nilsson
en anders wel de Engelsen:
Lesley Archer, Dave Bickers en Jeff Smith
in de 'Motocross des Nations'
de Fransen waren nergens te bekennen
het woord merde moest ik nog leren
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
Prins Maurits' leger groef zich in dit zand
veel later deed dat menige noppenband
er hing een geur van kruitdamp en zweet
veel later die van Castrol en friet
alhier aanbidden wij Tante Rikie
de Koningin van de Zwarte Cross
zij geeft ons allen royaal de zegen
voor drie theatrale dagen in de Tipi
of een prachtige overwinningskans
op het zware circuit 'De Schans'
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
'De Schans' bij Lichtenvoorde
een spetterend feest in het hier en nu
het wordt een glashelder Déjà Vu.
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
'De Schans' bij Lichtenvoorde
het Mekka van de motocross
elk jaar ging ik op bedevaart
mijn jeugdhelden waren
Broer Dirkx, Ben Hartelman en Jan Clynck
helaas wonnen vaak de Zweden:
Rolf Tibblin, Sten Lundin, Bill Nilsson
en anders wel de Engelsen:
Lesley Archer, Dave Bickers en Jeff Smith
in de 'Motocross des Nations'
de Fransen waren nergens te bekennen
het woord merde moest ik nog leren
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
Prins Maurits' leger groef zich in dit zand
veel later deed dat menige noppenband
er hing een geur van kruitdamp en zweet
veel later die van Castrol en friet
alhier aanbidden wij Tante Rikie
de Koningin van de Zwarte Cross
zij geeft ons allen royaal de zegen
voor drie theatrale dagen in de Tipi
of een prachtige overwinningskans
op het zware circuit 'De Schans'
dit is bekend terrein
ik ben hier eerder geweest:
'De Schans' bij Lichtenvoorde
een spetterend feest in het hier en nu
het wordt een glashelder Déjà Vu.
Labels:
De Schans,
Déja Vu,
Lichtenvoorde,
Mekka,
Zwarte Cross
Nachtwake
Nachtwake
In mijn werkkamer hoor ik de vleermuizen achter het beschot. Ze buitelen nog rond voor de nestingang, maar de zon komt op en Nosferatu moet weer zijn kist in, zij ook.
Altijd rond half vijf raast onzichtbaar de motorfiets volgas voorbij. Die drang om snel thuis te komen met de dood op de hielen.
Gevechten tussen kraaien en roeken om een gedeelte van het bos. Dreigementen en schuttingtaal klinken over en weer in de schemering.
In het halfduister van de zomeravond trap ik per ongeluk op een pad. Het klinkt alsof er hard in een ouderwetse autotoeter wordt geknepen, een luide vochtige zucht in mineur.
De folder op de website toont een flitsende mountainbike in metallic-geel, genoemd naar de komeet Hale-Bopp waar ik lang naar kon kijken in de winterse westelijke hemel van 1997.
In de vroege ochtend klinkt het geschreeuw van een lading varkens voor de slachterij, het snijdt door de ziel. Ik moet denken aan de tekst: "Eet geen vlees, het is zo wreed" onder een kindertekening van een varkentje in een kinderbox.
Hoog aan de ochtendhemel twee vliegmachines. Het ene is een lijnvliegtuig in zuidoostelijke richting. Het andere is een buizerd, vliegend naar het noordoosten. Beiden zijn op dit moment even groot.
In mijn werkkamer hoor ik de vleermuizen achter het beschot. Ze buitelen nog rond voor de nestingang, maar de zon komt op en Nosferatu moet weer zijn kist in, zij ook.
Altijd rond half vijf raast onzichtbaar de motorfiets volgas voorbij. Die drang om snel thuis te komen met de dood op de hielen.
Gevechten tussen kraaien en roeken om een gedeelte van het bos. Dreigementen en schuttingtaal klinken over en weer in de schemering.
In het halfduister van de zomeravond trap ik per ongeluk op een pad. Het klinkt alsof er hard in een ouderwetse autotoeter wordt geknepen, een luide vochtige zucht in mineur.
De folder op de website toont een flitsende mountainbike in metallic-geel, genoemd naar de komeet Hale-Bopp waar ik lang naar kon kijken in de winterse westelijke hemel van 1997.
In de vroege ochtend klinkt het geschreeuw van een lading varkens voor de slachterij, het snijdt door de ziel. Ik moet denken aan de tekst: "Eet geen vlees, het is zo wreed" onder een kindertekening van een varkentje in een kinderbox.
Hoog aan de ochtendhemel twee vliegmachines. Het ene is een lijnvliegtuig in zuidoostelijke richting. Het andere is een buizerd, vliegend naar het noordoosten. Beiden zijn op dit moment even groot.
Labels:
buizerd,
Hale-Bopp,
Nosferatu,
vleermuizen
Zeven nachtmerries
Zeven nachtmerries
Door een Stalin-tribunaal word ik ter dood verdeeld met een schot door het hoofd en een in de neus. Ik accepteer het als een man, maar word toch wakker.
Ik kom met de schrik vrij...
Een grote massa lava dreigt mij te verstikken in een kloof. De enige uitweg lijkt een rivier waarin massa's dode vis drijven, ik kan er overheen lopen, maar word wakker door de stank.
Ik kom met de schrik vrij...
Er is een delict gepleegd en ik ben verdachte. Het sporenonderzoek wordt gedaan in een ziekenhuis aan een uitvalsweg van de stad. De stad ontwaakt, het verkeer begint te razen en laat mij wakker schrikken.
Ik kom met de schrik vrij...
De soldaat van de Wehrmacht is razend en loopt in mijn richting, zwaaiend met een pistool. Ik ren zo hard ik kan, maar hij loopt harder. Ik kijk om en weet dat dit het einde moet zijn, tenzij ik wakker word.
Ik kom met de schrik vrij...
In de deuropening staat de Dood, gekleed in rokkostuum en gemaskerd met een bivakmuts. "Let's shake hands" zegt hij, pakt mijn hand en trekt er aan. Ik verzet me en hij verdwijnt weer uit de slaapkamer.
Ik kom met de schrik vrij...
Een verschrikkelijk onweer nadert vanuit het noorden, nog nooit heb ik het zo zwaar horen donderen. Het komt snel dichterbij en ik sta stokstijf te huiveren. Met een daverende klap word ik wakker.
Ik kom met de schrik vrij...
Ik sta nog na te trillen van mijn moord op een seriemoordenaar. Dan komt het arrestatieteam om mij mee te nemen, verlies het bewustzijn en word wakker in de cel.
Deze keer kom ik niet met de schrik vrij...
Door een Stalin-tribunaal word ik ter dood verdeeld met een schot door het hoofd en een in de neus. Ik accepteer het als een man, maar word toch wakker.
Ik kom met de schrik vrij...
Een grote massa lava dreigt mij te verstikken in een kloof. De enige uitweg lijkt een rivier waarin massa's dode vis drijven, ik kan er overheen lopen, maar word wakker door de stank.
Ik kom met de schrik vrij...
Er is een delict gepleegd en ik ben verdachte. Het sporenonderzoek wordt gedaan in een ziekenhuis aan een uitvalsweg van de stad. De stad ontwaakt, het verkeer begint te razen en laat mij wakker schrikken.
Ik kom met de schrik vrij...
De soldaat van de Wehrmacht is razend en loopt in mijn richting, zwaaiend met een pistool. Ik ren zo hard ik kan, maar hij loopt harder. Ik kijk om en weet dat dit het einde moet zijn, tenzij ik wakker word.
Ik kom met de schrik vrij...
In de deuropening staat de Dood, gekleed in rokkostuum en gemaskerd met een bivakmuts. "Let's shake hands" zegt hij, pakt mijn hand en trekt er aan. Ik verzet me en hij verdwijnt weer uit de slaapkamer.
Ik kom met de schrik vrij...
Een verschrikkelijk onweer nadert vanuit het noorden, nog nooit heb ik het zo zwaar horen donderen. Het komt snel dichterbij en ik sta stokstijf te huiveren. Met een daverende klap word ik wakker.
Ik kom met de schrik vrij...
Ik sta nog na te trillen van mijn moord op een seriemoordenaar. Dan komt het arrestatieteam om mij mee te nemen, verlies het bewustzijn en word wakker in de cel.
Deze keer kom ik niet met de schrik vrij...
Labels:
de Dood,
lava,
seriemoordenaar,
Stalin-tribunaal,
Wehrmacht
Maannachten
Maannachten
De maan schijnt tegen een dek van schapenwolkjes
Een levend schilderij van Jongkind, lijder aan maanziekte
Meisjes met mooie enkels gingen opeens in 'moonboots' lopen
Met een harde klap kwam ik terug op aarde
Eindelijk kreeg ik door de goedkope sterrenkijker de maan in het vizier
De mooie verpakking had mij veel meer beloofd
Ik droomde dat de maanlandercapsule terecht kwam in de Achterhoek
Er waren geen andere getuigen die dit konden bevestigen
Mijn zus en ik keken toe in het maanlicht hoe een buurjongen zijn hand overgoot met wasbenzine en in brand stak, terwijl hij uitriep:
"Hier kun je zien wat je nog nooit gezien hebt"
De maan schuift voor de zon op een zomermiddag
De vogels houden op met zingen, als op een teken dat zij kregen
De maan op de zomeravond lijkt door de bladeren op Michael Jackson
Straks gaan de balsempopulieren de 'moonwalk' doen
Maannachten boven de nieuwe natuur die gegraven wordt door CAT
Het voertuig op rupsbanden staat te slapen op zijn eigen heuvel.
De maan schijnt tegen een dek van schapenwolkjes
Een levend schilderij van Jongkind, lijder aan maanziekte
Meisjes met mooie enkels gingen opeens in 'moonboots' lopen
Met een harde klap kwam ik terug op aarde
Eindelijk kreeg ik door de goedkope sterrenkijker de maan in het vizier
De mooie verpakking had mij veel meer beloofd
Ik droomde dat de maanlandercapsule terecht kwam in de Achterhoek
Er waren geen andere getuigen die dit konden bevestigen
Mijn zus en ik keken toe in het maanlicht hoe een buurjongen zijn hand overgoot met wasbenzine en in brand stak, terwijl hij uitriep:
"Hier kun je zien wat je nog nooit gezien hebt"
De maan schuift voor de zon op een zomermiddag
De vogels houden op met zingen, als op een teken dat zij kregen
De maan op de zomeravond lijkt door de bladeren op Michael Jackson
Straks gaan de balsempopulieren de 'moonwalk' doen
Maannachten boven de nieuwe natuur die gegraven wordt door CAT
Het voertuig op rupsbanden staat te slapen op zijn eigen heuvel.
Labels:
Achterhoek,
Jongkind,
Maan,
maanlandercapsule,
maannnachten,
Michael Jackson
Turbulentie
Turbulentie
uit het oosten komt een helicopter
vluchtend voor een wolk met kop
en hoed met veer van Wilhelm Tell
die het op de wentelwiek gemunt heeft.
een weidevogel schreeuwt waarschuwend
vliegt onder het toestel door met vleugeltipsignalen
de atmosfeer is hevig ontsteld op deze avond
haar omwentelingen woedt ook diep in mij
mijn zenuwen zijn snaren geworden.
ik zwaai naar de hemel: "IK BEN HIER!!"
ik bal mijn vuisten en ik vloek
de wolk verandert tot een man in broek.
elders ontstaat een windhoos met slurf
gereed om de bosrand op te zuigen
of een groot deel van de burgerij.
vervolgens gaat de zon heel laag staan
met een verblindend licht onttrekt zij
de traumahelicopter aan mijn gezicht.
ik staar haar na met troebele ogen
ik wrijf mijn brilleglazen vergeefs
ik moet 'van de staar gelicht worden'
wanneer ik eindelijk gekalmeerd ben.
uit het oosten komt een helicopter
vluchtend voor een wolk met kop
en hoed met veer van Wilhelm Tell
die het op de wentelwiek gemunt heeft.
een weidevogel schreeuwt waarschuwend
vliegt onder het toestel door met vleugeltipsignalen
de atmosfeer is hevig ontsteld op deze avond
haar omwentelingen woedt ook diep in mij
mijn zenuwen zijn snaren geworden.
ik zwaai naar de hemel: "IK BEN HIER!!"
ik bal mijn vuisten en ik vloek
de wolk verandert tot een man in broek.
elders ontstaat een windhoos met slurf
gereed om de bosrand op te zuigen
of een groot deel van de burgerij.
vervolgens gaat de zon heel laag staan
met een verblindend licht onttrekt zij
de traumahelicopter aan mijn gezicht.
ik staar haar na met troebele ogen
ik wrijf mijn brilleglazen vergeefs
ik moet 'van de staar gelicht worden'
wanneer ik eindelijk gekalmeerd ben.
Labels:
helicopter,
turbulentie,
Wilhelm Tell
Ballonvaart
Ballonvaart
boven de rivier drijft een heteluchtballon
een mandje vol mensen en hoogtevrees
weerspiegeld in het donkere water
de brandervlam gloeit op in het oppervlak
een vis hapt en brandt zijn gulzige lippen
het beeld van de luchtballon verwatert
de eerste bemande luchtvaart
van de gebroeders Montgolfier
werd uitgevoerd door dieren:
een eend, een haan en een lam
de broers konden niet vermoeden
dat mensen nu massaal spelevaren
boven rivieren, kanalen en landerijen
met eenden, hanen en lammeren
zij glijden over het landschap
in hun brandbare schuit
zij zien de vissen glinsteren
gasbrander aan, gasbrander uit
onder de heteluchtballon drijft de rivier
een mandje vol vissen en dieptelust
weerspiegeld in de heldere hemel.
boven de rivier drijft een heteluchtballon
een mandje vol mensen en hoogtevrees
weerspiegeld in het donkere water
de brandervlam gloeit op in het oppervlak
een vis hapt en brandt zijn gulzige lippen
het beeld van de luchtballon verwatert
de eerste bemande luchtvaart
van de gebroeders Montgolfier
werd uitgevoerd door dieren:
een eend, een haan en een lam
de broers konden niet vermoeden
dat mensen nu massaal spelevaren
boven rivieren, kanalen en landerijen
met eenden, hanen en lammeren
zij glijden over het landschap
in hun brandbare schuit
zij zien de vissen glinsteren
gasbrander aan, gasbrander uit
onder de heteluchtballon drijft de rivier
een mandje vol vissen en dieptelust
weerspiegeld in de heldere hemel.
Middewinterstappen
Middewinterstappen
voorin de harmonicabus stappen
om een staanplaats te verkrijgen
op het draaipunt van de trekzak
instrument van de weemoed
een drom wandelaars wordt uitgelaten
in het Achterhoekse landschap
soms dicht aaneengeregen
soms uit elkaar getrokken
rondom flarden van gesprekken
nauwelijks hoorbaar een midwinterblazer
in de idyllische buurtschap 't Klooster
waar varkens en masse vet gemest worden
hier houdt men ook lama's gevangen
achter een afrastering met 'ad hoc'-hek
de Dalaï zou hier koude rillingen krijgen
zich zijn gewaad uit hun warme wol wensen
bevrijding van zijn geknechte volk
moet beginnen in de buurtschap 't Klooster
voorbij het Boekenstadje Bredevoort
richting 'Beunhaasghetto' Vragender
waar aan de Poëzie en Prozaroute
bij het maïsland aan de Kapelweg
'iederene' welkom is bij het 'Carbid Treffen 2008'
ook huiverende kloosterlingen
een stoet wandelaars trekt verder
aan het einde van de middag
in het midden van de winter
naar het einde van het jaar
via het Scholtenpad
over de Steproute
langs De Kuitenbijterroute
naar Klavertje Vier
zuchtende tonen klinken
als de menselijke trekzak
tenslotte tot stilstand komt aan tafel
om daarna harmonisch uiteen te gaan.
bekijk hier de foto's
voorin de harmonicabus stappen
om een staanplaats te verkrijgen
op het draaipunt van de trekzak
instrument van de weemoed
een drom wandelaars wordt uitgelaten
in het Achterhoekse landschap
soms dicht aaneengeregen
soms uit elkaar getrokken
rondom flarden van gesprekken
nauwelijks hoorbaar een midwinterblazer
in de idyllische buurtschap 't Klooster
waar varkens en masse vet gemest worden
hier houdt men ook lama's gevangen
achter een afrastering met 'ad hoc'-hek
de Dalaï zou hier koude rillingen krijgen
zich zijn gewaad uit hun warme wol wensen
bevrijding van zijn geknechte volk
moet beginnen in de buurtschap 't Klooster
voorbij het Boekenstadje Bredevoort
richting 'Beunhaasghetto' Vragender
waar aan de Poëzie en Prozaroute
bij het maïsland aan de Kapelweg
'iederene' welkom is bij het 'Carbid Treffen 2008'
ook huiverende kloosterlingen
een stoet wandelaars trekt verder
aan het einde van de middag
in het midden van de winter
naar het einde van het jaar
via het Scholtenpad
over de Steproute
langs De Kuitenbijterroute
naar Klavertje Vier
zuchtende tonen klinken
als de menselijke trekzak
tenslotte tot stilstand komt aan tafel
om daarna harmonisch uiteen te gaan.
bekijk hier de foto's
Labels:
Dalaï Lama,
drom,
harmonicabus,
middewinterstappen,
trekzak
zondag 17 mei 2009
'Puijila darwini'
'Puijila darwini'
ik ben zo blij dat ik ontdekt ben
na 23 miljoen jaar wachten
in de bodem van Devon Island
ik ben zo blij dat ik opgegraven ben
nadat ik hier leefde in Canada
bij de Inuit van Nunavut
ik ben zo blij dat ik geëvolueerd ben
uit een hond met watervrees
tot een die leerde zwemmen
ik ben zo blij dat ik voorspeld ben
als de 'missing link' bij de zeehonden
door de profeet Charles Darwin
ik ben zo blij dat ik nu een naam heb
'jong zeezoogdier' heet ik in het Inuktitut
'Puijila darwini' in wetenschappelijk Latijn
ik ben zo blij dat ik het hier en nu
op het een hevig blaffen ga zetten
tegen de grote volle maan:
ik ben zo blij dat ik ontdekt ben
na 23 miljoen jaar wachten
in de bodem van Devon Island
ik ben zo blij dat ik opgegraven ben
nadat ik hier leefde in Canada
bij de Inuit van Nunavut
ik ben zo blij dat ik geëvolueerd ben
uit een hond met watervrees
tot een die leerde zwemmen
ik ben zo blij dat ik voorspeld ben
als de 'missing link' bij de zeehonden
door de profeet Charles Darwin
ik ben zo blij dat ik nu een naam heb
'jong zeezoogdier' heet ik in het Inuktitut
'Puijila darwini' in wetenschappelijk Latijn
ik ben zo blij dat ik het hier en nu
op het een hevig blaffen ga zetten
tegen de grote volle maan:
"Charles-Charles-Charles
Dar-Dar-Dar-Dar-
Win-Win-Win".
Labels:
Canada,
Charles Darwin,
Inuit,
Nunavut,
Puijila Darwinii
donderdag 5 maart 2009
ik denk
ik denk
ik denk dat Charles Darwin gelijk heeft
als hij zelfs Andries Knevel doet twijfelen
aan de datum waarop God de schepping voltooide:
zondag 25 oktober, 3950 voor Christus
maar vooraf aan de geniale Charles
ging zijn opa, de poëtische Erasmus
ontwerper van o.a. een grammofoon
en een besturingssysteem voor koetsen
dankzij het besturingssysteem OS X
met de trotse codenaam 'Darwin'
van mijn glanzende computer
bijt ik die kennis uit mijn Apple
Erasmus zou verrukt zijn van deze machine
Charles zou hem classificeren als een mutant
en twijfels hebben omtrent zijn overlevingskansen
in deze wereld van goedkope fitte klonen uit Azië
de Australische aboriginals noemen ons Westerlingen
'mutanten', verslaafd aan benzine, tabak en alcohol
die niet meer telepathisch maar mobiel communiceren
met onze van de natuur vervreemde stam, dat is wat
ik denk.
ik denk dat Charles Darwin gelijk heeft
als hij zelfs Andries Knevel doet twijfelen
aan de datum waarop God de schepping voltooide:
zondag 25 oktober, 3950 voor Christus
maar vooraf aan de geniale Charles
ging zijn opa, de poëtische Erasmus
ontwerper van o.a. een grammofoon
en een besturingssysteem voor koetsen
dankzij het besturingssysteem OS X
met de trotse codenaam 'Darwin'
van mijn glanzende computer
bijt ik die kennis uit mijn Apple
Erasmus zou verrukt zijn van deze machine
Charles zou hem classificeren als een mutant
en twijfels hebben omtrent zijn overlevingskansen
in deze wereld van goedkope fitte klonen uit Azië
de Australische aboriginals noemen ons Westerlingen
'mutanten', verslaafd aan benzine, tabak en alcohol
die niet meer telepathisch maar mobiel communiceren
met onze van de natuur vervreemde stam, dat is wat
ik denk.
Labels:
aboriginals,
Darwin,
Knevel,
mutanten,
OSX
Articulator
Articulator
Sprakeloos lig ik bij de tandarts
te luisteren naar de muzak
zijn handelingen in mijn mond
Mijn kaken zijn verdoofd
mijn tong zit in de weg
is zelfs te lang wordt er gezegd
ik kan het niet tegenspreken
met een mond vol groene pasta
die uithardt tot een afgietsel
bestemd voor de Articulator
in mijn fantasie een apparaat
dat welsprekendheid nabootst
waar ik nog iets van zou kunnen leren
als ik weer kan praten en formuleren
zou het ook kunnen dichten?
woorden tot mooie zinnen maken?
mij van mijn accent verlossen?
helaas, het blijkt slechts een
soort ja-knikker van lichtmetaal
een apparaat dat afgietsels vastklemt
om te bekijken of ze goed passen
in de webcatalogus van PRACTICON
kun je ze in de winkelwagen gooien
de Magic Art-1 en de Magic Art-2
waarom geen Milton en Donne
of Marsman en Deelder?
over veertien dagen wordt de brug
in mijn onderkaak geslagen
daarna rollen de woorden
in mijn tongval als tevoren.
Sprakeloos lig ik bij de tandarts
te luisteren naar de muzak
zijn handelingen in mijn mond
Mijn kaken zijn verdoofd
mijn tong zit in de weg
is zelfs te lang wordt er gezegd
ik kan het niet tegenspreken
met een mond vol groene pasta
die uithardt tot een afgietsel
bestemd voor de Articulator
in mijn fantasie een apparaat
dat welsprekendheid nabootst
waar ik nog iets van zou kunnen leren
als ik weer kan praten en formuleren
zou het ook kunnen dichten?
woorden tot mooie zinnen maken?
mij van mijn accent verlossen?
helaas, het blijkt slechts een
soort ja-knikker van lichtmetaal
een apparaat dat afgietsels vastklemt
om te bekijken of ze goed passen
in de webcatalogus van PRACTICON
kun je ze in de winkelwagen gooien
de Magic Art-1 en de Magic Art-2
waarom geen Milton en Donne
of Marsman en Deelder?
over veertien dagen wordt de brug
in mijn onderkaak geslagen
daarna rollen de woorden
in mijn tongval als tevoren.
dinsdag 3 februari 2009
Sjamaan
Sjamaan
de zoon van Piet Grijs heeft koude voeten
er is geen woord voor voeten in het Russisch
hij gaat er voor naar de dokter, een Sjamaan
zonder zijn ongemak te benoemen
de dokter draagt een paardestaart
boven een kaalgeschoren nek
een camouflagebroek onder een
wijd vallend vest van blauwe fleece
de zoon van Hugo Battus
krijgt warme, verse koeienmelk
en hoort de Sjamaan strofen strotzingen
een schorre luit met twee snaren tokkelend
de Sjamaan is onweerstaanbaar onverstaanbaar
hij zingt: rrraaaooouuuuuulllllchaaaapkkiiiiiiiiss
een brandend takje kruiden duidt op een onrustige ziel
bij de in Rusland wonende lange Hollander
de zoon van Peter Malenkov vindt genezing
hij loopt de zeshoekige tent uit op warme voeten
maar kan het nieuws aan niemand vertellen
er is geen woord voor voeten in het Russisch
de Sjamaan opent grinnikend zijn geschenk:
een enorme doos bonbons met plastic strik
en een ondeugende fotoscène
uit de Russische Playboy
de zoon van Maaike Helder vervolgt zijn weg
door het ruige Altaï-gebergte bij Mongolië
de Sjamaan eet onzichtbaar onverstoorbaar
in één keer de hele doos bonbons leeg
zijn strotzingstrofen klinken daarna mooier dan ooit:
piiiiiiieeeeeeeeetgriiiijjjjjsss
hugooooobaaaaaattttuuuuuuss
rrraaaooouuuuuulllllchaaaapkkiiiiiiiiss
peeeeeteeeerrrmaaaaaleeeennnnnkooovvv
mmmaaaaaaiiiiiikehelllllderrrrrrrrrrrr.
het gedicht is ook te zien op een video hier:
http://www.youtube.com/watch?v=Y-_gXrWOdPE
de zoon van Piet Grijs heeft koude voeten
er is geen woord voor voeten in het Russisch
hij gaat er voor naar de dokter, een Sjamaan
zonder zijn ongemak te benoemen
de dokter draagt een paardestaart
boven een kaalgeschoren nek
een camouflagebroek onder een
wijd vallend vest van blauwe fleece
de zoon van Hugo Battus
krijgt warme, verse koeienmelk
en hoort de Sjamaan strofen strotzingen
een schorre luit met twee snaren tokkelend
de Sjamaan is onweerstaanbaar onverstaanbaar
hij zingt: rrraaaooouuuuuulllllchaaaapkkiiiiiiiiss
een brandend takje kruiden duidt op een onrustige ziel
bij de in Rusland wonende lange Hollander
de zoon van Peter Malenkov vindt genezing
hij loopt de zeshoekige tent uit op warme voeten
maar kan het nieuws aan niemand vertellen
er is geen woord voor voeten in het Russisch
de Sjamaan opent grinnikend zijn geschenk:
een enorme doos bonbons met plastic strik
en een ondeugende fotoscène
uit de Russische Playboy
de zoon van Maaike Helder vervolgt zijn weg
door het ruige Altaï-gebergte bij Mongolië
de Sjamaan eet onzichtbaar onverstoorbaar
in één keer de hele doos bonbons leeg
zijn strotzingstrofen klinken daarna mooier dan ooit:
piiiiiiieeeeeeeeetgriiiijjjjjsss
hugooooobaaaaaattttuuuuuuss
rrraaaooouuuuuulllllchaaaapkkiiiiiiiiss
peeeeeteeeerrrmaaaaaleeeennnnnkooovvv
mmmaaaaaaiiiiiikehelllllderrrrrrrrrrrr.
het gedicht is ook te zien op een video hier:
http://www.youtube.com/watch?v=Y-_gXrWOdPE
zaterdag 31 januari 2009
Conjunctie
Conjunctie
lopend in het park voer ik een telefoongesprek
bij zonsondergang op vrijdag 30 januari 2009
nooit eerder voerde ik een telefoongesprek
onder een sterrenhemel met de Maan en Venus
in loodrechte conjunctie met elkaar en mij
gezien van boven naar beneden
nooit eerder zag ik een vliegtuig Venus naderen
de inslag leek onvermijdelijk, ik was ooggetuige
van de vernietiging van de Godin van de Liefde
nooit eerder zag ik een vliegtuig Venus missen
het leek er achter langs te vliegen
zowel de Maan als Venus bleven staan
in conjunctie met mij in het park
er kwamen geen brokstukken naar beneden
de wereld draaide langzaam door
in het oor bij mijn Sony Ericsson T280i
de hemel zij geprezen.
lopend in het park voer ik een telefoongesprek
bij zonsondergang op vrijdag 30 januari 2009
nooit eerder voerde ik een telefoongesprek
onder een sterrenhemel met de Maan en Venus
in loodrechte conjunctie met elkaar en mij
gezien van boven naar beneden
nooit eerder zag ik een vliegtuig Venus naderen
de inslag leek onvermijdelijk, ik was ooggetuige
van de vernietiging van de Godin van de Liefde
nooit eerder zag ik een vliegtuig Venus missen
het leek er achter langs te vliegen
zowel de Maan als Venus bleven staan
in conjunctie met mij in het park
er kwamen geen brokstukken naar beneden
de wereld draaide langzaam door
in het oor bij mijn Sony Ericsson T280i
de hemel zij geprezen.
Labels:
conjunctie,
Godinvandeliefde,
Maan,
SonyEricssonT250i,
Venus
maandag 26 januari 2009
Ijsvogel
IJsvogel
hongerig zit ik op een tak
te kijken naar de pret op het ijs
waar mannen glijden met hun muze
huisvaders worden waaghalzen
verdwijnen spoorloos in een wak
om op te duiken als treurig nieuws
'SCHAATSER ZIET AUTO ONDER HET IJS'
al zeven jaar is de Lelijke Eend vermist
het is een roestige amphibie geworden
ze noemen onze soort 'ijsvogel'
vanwege de metaalachtige glans
naar het Duits voor 'Eisen'
soms breken we onze nek
bij het duiken naar vis
in water dat bevroren is
hongerig zit ik op een tak
te kijken naar de pret op het ijs
waar mensen broze botten breken
in naam van de firma Nooitgedagt
achter mij aan de horizon in IJlst.
hongerig zit ik op een tak
te kijken naar de pret op het ijs
waar mannen glijden met hun muze
huisvaders worden waaghalzen
verdwijnen spoorloos in een wak
om op te duiken als treurig nieuws
'SCHAATSER ZIET AUTO ONDER HET IJS'
al zeven jaar is de Lelijke Eend vermist
het is een roestige amphibie geworden
ze noemen onze soort 'ijsvogel'
vanwege de metaalachtige glans
naar het Duits voor 'Eisen'
soms breken we onze nek
bij het duiken naar vis
in water dat bevroren is
hongerig zit ik op een tak
te kijken naar de pret op het ijs
waar mensen broze botten breken
in naam van de firma Nooitgedagt
achter mij aan de horizon in IJlst.
Labels:
Eisen,
Ijlst,
ijspret,
ijsvogel,
Lelijke Eend,
Nooitgedagt
Abonneren op:
Posts (Atom)